Έλα να ψηλώσουμε μαζί

14 Εσύ δεν έχεις παιδιά, δεν ξέρεις… Σηκώστε μανίκια να τσακωθούμε! Ή, μάλλον, το ανάποδο. Να ξεκαθαρίσουμε πράγματα που καλό είναι να μη γίνονται, όπως η σχέση γονέων και εκπαιδευ- τικών, που δεν πρέπει να αφήσουμε να πάρει την κατηφόρα . Θέλει δου- λειά, εμπιστοσύνη και μοίρασμα. Θα καταγράψω εδώ μια σειρά από φράσεις γονέων που ξεφεύγουν από τα όρια (θα μπορούσα αντίστοιχα να μιλάω για φράσεις εκπαιδευτικών, απλώς το βιβλίο είναι για γονείς). Λάθη κάνουμε όλοι, κι αν κάτι εκτιμώ πολύ, είναι η ειλικρίνεια. Ας το παραδεχτούμε λοιπόν όλοι: Η σχέση εκπαιδευτικών και γονέων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θέλει πρωτίστως να ακούς τι έχει να πει η άλλη πλευρά. Να ακούς, όχι κάνο- ντας υπομονή να τελειώσει ο άλλος για να πεις το δικό σου, αλλά για να κατανοήσεις τι σου λέει, γιατί το λέει και κυρίως πώς. Ο εσφαλμένος τρόπος πάντα δυναμιτίζει την ατμόσφαιρα και φέρνει τον συνομιλητή σε άμυνα. Και τότε… βαριές κουβέντες θα ειπωθούν. Ακολουθούν μερικές από τις φράσεις που ακούει συνήθως ένας εκπαιδευτικός όταν λέει με εσφαλμένο τρόπο (ή και όχι) την άποψή του για ένα παιδί στους γονείς του. Ξεκινώ με την αγαπημένη μου: «Εσείς δεν έχετε δικά σας παιδιά, δεν ξέρετε!» . Το αν ένας δάσκαλος/μια δασκάλα έχει ή όχι δικά του/της παιδιά, δεν αλλάζει ή επηρεάζει ελάχιστα το πώς βλέπει τα παιδιά της τάξης του. Έχοντας εμπειρία από δεκάδες και εκατοντάδες παιδιά, μπορεί να διακρίνει συμπεριφορές και να δώσει παιδαγωγικές συμβουλές. « Στο σπίτι δεν τα κάνει αυτά!» Προφανώς το σπίτι είναι ένα ασφαλές και προστατευμένο περιβάλλον. Δεν εκδηλώνει κάποιος τα στοιχεία του χαρακτήρα του όπως στο σχολείο και στην εργασία του. Οι καβγάδες με συναδέλφους, τα νεύρα κατά την οδήγηση, στις υπηρεσίες, στον δρόμο εκδηλώνονται εκτός σπιτιού. Ένα παι- δί, λοιπόν, μπορεί να είναι αλλιώς στο σχολείο. «Έχετε βάλει το παιδί μου στο μάτι!» . Ένας εκπαιδευτικός πηγαίνει σχολείο με έναν στόχο, να βοηθήσει τα παιδιά να ενσωματωθούν, να συνεργαστούν και να μάθουν. Άλλοτε τα καταφέρνει κι άλλοτε όχι. Σίγουρα, όμως, δεν έχει λόγο να στο- Με ποιον ρόλο ταυτίζεσαι περισσότερο; Μπορεί κάποιος που δεν έχει παιδιά να έχει γνώμη για το μεγάλωμά τους; Εμπιστεύεσαι τους ειδικούς; Εσύ σε τι ειδικεύεσαι και γιατί να σε εμπιστευτούν;