Έλα να με βρεις

A N D R É A C I M A N 26 διπλωμένες και στη θέση τους. Να του αρέσει να πιέζει με- θοδικά το σωληνάριο της οδοντόκρεμας από την άκρη και πάνω, εγώ να το πιέζω όπου βρίσκω και πάντα να χάνω το καπάκι, κι εκείνος να το ανακαλύπτει μονίμως κάπου στο πάτωμα πίσω από τη λεκάνη της τουαλέτας. Το τηλεκοντρόλ έχει τη θέση του, το γάλα πρέπει να βρίσκεται κοντά αλλά όχι υπερβολικά κοντά στην κατάψυξη, τα εσώρουχα και οι κάλ- τσες ανήκουν σε τούτο και όχι σε εκείνο το συρτάρι. »Κι όμως, δεν είμαι δύσκολη. Βασικά είμαι καλό άτομο, απλώς λιγάκι απόλυτη στις απόψεις μου. Και πάλι όμως αυτό είναι μια μάσκα. Ανέχομαι τους πάντες και τα πάντα. Για λίγο τουλάχιστον. Έπειτα, μια ωραία πρωία μού τη βαράει κατακούτελα: δεν θέλω να είμαι πια μ’ αυτό τον τύπο, δεν τον θέλω πλάι μου, πρέπει να φύγω, να καταπολεμήσω τού- το το συναίσθημα. Όταν όμως εκείνος το αντιληφθεί, αρχίζει να τρέχει από πίσω μου με απελπισμένο βλέμμα κουταβιού. Άμα καταλάβω κάτι τέτοιο, πφφφφ, έχω γίνει μπουχός κι έχω βρει άλλον αμέσως. »Άντρες!» είπε στο τέλος, σάμπως μια κουβέντα να μπο- ρούσε να συνοψίσει όλα τα μειονεκτήματα που οι γυναίκες έχουν τη διάθεση να παραβλέψουν, μαθαίνουν να ανέχονται και τελικά συγχωρούν στους άντρες, τους άντρες που ελπίζουν να αγαπούν μέχρι το τέλος της ζωής τους, ακόμα κι όταν ξέρουν ότι δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο. «Απεχθάνομαι να τους πληγώνω». Μια σκιά πλανήθηκε πάνω από τα χαρακτηριστικά της. Ευχήθηκα να μπορούσα να αγγίξω το πρόσωπό της, απαλά. Εκείνη έπιασε το βλέμμα μου, κι αμέσως χαμήλωσα τα μάτια.