Είμαι θεά

Κ ελαρύζεις, όμορφο ρυάκι, ποτίζεις ζώα και φυτά, τρέχεις, βιάζεσαι να φτάσεις κάτω στο ποτάμι. Το νερό της πηγής, φλέβα του βου- νού, αναβλύζει γάργαρο. Κρατώ το τόξο μου στο αριστερό χέρι. Στον ώμο μου κρέμεται η φαρέτρα με τα βέλη. Αγρίμια και πουλιά του ουρανού έρχονται να πιουν, ένας αλαφιασμέ- νος λαγός, μια πέρδικα πολύχρωμη, μια μικρή αρκούδα. Πρόσεξε, μικρό ελάφι! Ο λύκος πα- ραμονεύει πίσω από τους θάμνους. Το ελάφι είναι προσεκτικό. Με βλέπει. Έρχεται αέρινο να τριφτεί στα πόδια μου. Χαϊδεύεται. Καμαρώ- νει κρυφά. Ξέρει ότι απ’ όλα τα ζώα του δάσους αυτό αγαπώ περισσότερο. Είναι λεπτό και όμορφο. Είναι και γρήγορο. 112