Είμαι η Αθηνά

Ε ίμαι κόρη του Δία και της σο- φής Μήτιδας. Από μικρή ηλι- κία έβλεπα τον πατέρα μου σαν θεό. Αλλά και όλοι οι άλλοι έτσι τον βλέπουν. Προτού γεννηθώ ήμουν διαρκώς στη σκέψη του. Τόσο πολύ με σκεφτόταν, που τον έπιασε πονοκέφαλος, γι’ αυτό αποφάσισε μια μέρα να με βγάλει από μέσα του και να γλιτώσει. Το θυμάμαι σαν τώρα. Ήταν κι άλλοι θεοί εκεί. Έβλεπαν τον καημένο τον πατέρα μου που κεφαλοπο- νούσε, ώσπου ξαφνικά πετάχτηκα έξω από το κεφάλι του και στάθη- κα μπροστά του όπως με είχε φα- νταστεί η θεϊκή του σκέψη: με πα- νοπλία χρυσή, κράνος, ασπίδα και δόρυ, έτοιμη για μάχη.