Είμαι η Άρτεμη (Μυθολογικά παραμύθια)

Κ ελαρύζεις, όμορφο ρυάκι, ποτίζεις ζώα και φυτά, τρέχεις, βιάζεσαι να φτάσεις κάτω στο ποτάμι. Το νερό της πηγής, φλέ- βα του βουνού, αναβλύζει γάργαρο. Κρα- τώ το τόξο μου στο αριστερό χέρι. Στον ώμο μου κρέμεται η φαρέτρα με τα βέλη. Αγρίμια και πουλιά του ουρανού έρχονται να πιουν, ένας αλαφιασμένος λαγός, μια πέρδικα πολύχρωμη, μια μικρή αρκούδα. Πρόσεξε, μικρό ελάφι! Ο λύκος παραμο- νεύει πίσω από τους θάμνους. Το ελάφι είναι προσεκτικό. Με βλέπει. Έρχεται αέ- ρινο να τριφτεί στα πόδια μου. Χαϊδεύεται. Καμαρώνει κρυφά. Ξέρει ότι απ’ όλα τα ζώα του δάσους αυτό αγαπώ περισσότε- ρο. Είναι λεπτό και όμορφο. Είναι και γρή- γορο.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=