Εφτά χρόνια σκοτάδι

Y O U - J E O N G J E O N G 14 χρόνια. Το παιδί εκείνο ήταν ο πρόεδρος του συλλόγου νεολαίας και ιδιοκτήτης του μοναδικού σκάφους στο χωριό. Ήταν επίσης ο ιδιοκτήτης της πανσιόν Ο Φάρος, στην οποία ο κύριος Αν κι εγώ νοικιάζαμε ένα δωμάτιο. Οι πελάτες της πανσιόν ήταν δύ- τες αυτόνομης κατάδυσης οι οποίοι μάθαιναν γι’ αυτό το μέρος από γνωστούς τους. Αυτό που τους καλούσε σε εκείνον τον ερημωμένο τόπο ήταν το υποθαλάσσιο τείχος του βραχώδους νησιού στη θάλασσα που απλωνόταν μπροστά στο χωριό. Το υποθαλάσσιο τείχος κάλεσε επίσης τον κύριο Αν κι εμένα κι έτσι αποφασίσαμε να μείνουμε εδώ. Πρέπει να άκουσε και η ομάδα με το Σεβρολέτ το κάλεσμα του υποθαλάσσιου τείχους. Ήλπιζα να μη συνέβαινε κάτι τέτοιο, αλλά μάλλον έκανα λάθος. Ο φαρμακοποιός επέστρεψε γύρω στις 7 το απόγευμα και άνοιξε το χρηματοκιβώτιο. Αυτό σήμαινε ότι ήμουν ελεύθερος να πάω σπίτι. Έβαλα στα κρυφά μέσα στην τσάντα μου μερικά έμπλαστρα και ένα πακέτο παραδοσιακά κορεάτικα τονωτικά βότανα. Αν κάποιος με κατηγορούσε για αυτό που έκανα εκεί- νη την ιερή παραμονή των Χριστουγέννων, θα τους έδινα την ακόλουθη δικαιολογία. Ο κύριος Αν είχε σοβαρή τριχόπτωση στην κορυφή του κε- φαλιού του στην πρώιμη ηλικία των τριάντα εννιά ετών. Άσπρες τρίχες φύτρωναν στα φρύδια του σαν να ήταν γέρος ασκητής. Εκείνες τις μέρες το σκορ του στον αγώνα που κάναμε μεταξύ μας στο υποθαλάσσιο τείχος του νησιού ήταν αξιοθρήνητο. Ο αγώνας ήταν κάτι σαν τρίαθλο και οι κανόνες ήταν πολύ απλοί. Πρώτα κατευθυνόμασταν με το σκάφος του προέδρου του συλλόγου νεολαίας στο δυτικό σημείο του νησιού όπου ξεκινού- σε ο αγώνας. Αφού αγκυροβολούσαμε το σκάφος εκεί, κάναμε τον γύρο του νησιού κολυμπώντας. Αυτός ήταν ο πρώτος γύρος. Μετά κάναμε κατάδυση στο δυτικό σημείο και γεμίζαμε το μεταλλικό καλάθι με χιτωνόζωα, αγγούρια της θάλασσας και