Δυο στόματα

ΔΥΟ ΣΤΟΜΑΤΑ | 19 εκείνη μαζί της. Από το πρωινό, που η μία έφυγε για το κολυμβητήριο και η άλλη για την ιδιωτική κλινική ΙΑΣΙΣ, δεν είχαν ιδωθεί. Ο πατέρας έλειπε ακόμη στο γραφείο. Το ωράριό του ήταν ασταθές. Κάποιες φορές, όχι πολύ τακτικά, έφερνε τις δικογραφίες του να δουλέψει στη σο­ φίτα του διαμερίσματος, μολονότι η πληθωρική προσω­ πικότητα της γυναίκας, η λογοδιάρροια της κόρης και τα γαβγίσματα του σκυλιού ήταν αντιπερισπασμοί στην πε­ ρισυλλογή του. Ο Στέφαν θα έπαιρνε όρκο πως προτιμού­ σε την ησυχία του από τη σπιτική θαλπωρή. Παρ’ όλ’ αυ­ τά, η οικογένεια επιζητούσε την παρουσία του για λόγους διαιτησίας. Συμβιβαστικός λόγω ιδιοσυγκρασίας και επαγ­ γέλματος, ο Κλάους ήταν αυτός που συνήθως κατεύναζε τις εστίες έντασης. Έτσι και εκείνο το βράδυ έλειπε, όταν έπειτα από καμιά ώρα οι κραυγές της Τίλντα πέταξαν έξω τη μάνα από την κουζίνα και τον Στέφαν από το μπάνιο: «Τρέξτε! Γρήγορα, καλέ! Η θεία στην τηλεόραση».Πράγματι, ήταν αυτή στην οθόνη. Η θεία Μίλι ανεβασμένη στα μαρμάρινα σκαλο­ πάτια της κύριας εισόδου του Ράιχσταγκ, που στέγαζε το εθνικό κοινοβούλιο. Μιλούσε παθιασμένα για τον παγκό­ σμιο αφοπλισμό και την αποσύνδεση από τα πυρηνικά. Κινούσε τα χέρια της με θεατρική μεγαλοπρέπεια και μάλλον αυτή ήταν και η μοναδική ομοιότητα με την αδερ­ φή της Καρολίν. Γύρω της ένα τσούρμο κράδαινε πλακάτ