Δυο στόματα

ΔΥΟ ΣΤΟΜΑΤΑ | 17 Καρολίν. Είχε ανησυχήσει μήπως η θολή του όραση σχε­ τιζόταν κληρονομικά, μεταφυσικά, γκαντέμικα ή κάπως, τέλος πάντων, με την κατάσταση του πατέρα της. Για την ακρίβεια, είχε τρομοκρατηθεί. Αλλά εκείνος, φυσικά, δεν έπρεπε να ξέρει τίποτα. Τελικά, βγήκε γελαστή από μέσα και άρχισε να ψαχου­ λεύει ανυπόμονα την τσάντα της, για να πάρει στο κινη­ τό τον Κλάους. Καθώς μιλούσε, χειρονομούσε και το χα­ ρακτηριστικό της βραχιόλι κουνιόταν σε ρυθμό ενθουσια­ σμού. «Όλα εντάξει! Συμβατική μυωπία, ουδεμία σχέση. Ναι, έκλεισα και για τη μικρή. Φέρνω γλυκά!» Ο Στέφαν είχε ήδη αποσυρθεί στη θαμπάδα των ματιών του και τους ηλεκτρικούς τριγμούς της αγαπημένης του ροκ. * * * Σε λίγη ώρα, αφού η κίνηση ήταν μέτρια, και χωρίς άλλη παραβίαση λωρίδας η Καρολίν διέσχισε την οδό Kαντ, έστριψε δεξιά στο ύψος του Ενυδρείου και πάρκαρε στη μικρή οδό Ανσμπάχερ. Ζούσαν στο ανατολικό Σαρλότεν­ μπουργκ, πολύ κοντά στον τεράστιο Ζωολογικό Κήπο του Βερολίνου και στο κανάλι Λάντβερ. Οι πολυκατοικίες της περιοχής ήταν καλοδιατηρημένες αλλά απρόσωπα όμοιες. Ένα πράσινο παραπέτασμα με θαμνώδη φυτά προφύλασ­ σε από περίεργα βλέμματα το κτίριο όπου έμενε η οικο­ γένεια Γκλικ. Τις πιο ύποπτες προθέσεις τις αναλάμβανε