Δύο βήματα μπρος, ένα πίσω
1949 ΡΙΖΕΣ 41 έθνους, κατά τη διάρκεια της συμμαχικής κατοχής της Πόλης, στα χρόνια της Ανακωχής, όπως τα λέει ακόμη η μητέρα μου (1918-1922). Υπενθυμίζεται ότι τα νικη φόρα συμμαχικά στρατεύματα, συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών, είχαν καταλάβει την Πόλη, όπου η ισχύς του σουλτάνου και της κυβέρνησής του είχε εκ μηδενισθεί, ο δε Μουσταφά Κεμάλ, από το ξενοδοχείο Pera Palas όπου είχε εγκατασταθεί, συνωμοτούσε και προετοίμαζε την επανάστασή του. Ο Μιχαήλ Θεοτοκάς τροφοδοτούσε τότε συστηματικά, εκ μέρους του Οι κουμενικού Πατριαρχείου, τον Ελευθέριο Βενιζέλο στις Βερσαλίες με στοιχεία και χάρτες για τη θεμελίωση των ελληνικών θέσεων στις διαπραγματεύσεις των Συνθηκών Ειρήνης. Ήταν μάλιστα ο συντάκτης του βασικού υπομνήματος του Πατριαρχείου προς τη Συν διάσκεψη. Ταυτόχρονα, εξέδιδε στην Κωνσταντινού πολη τη γαλλόφωνη εφημερίδα Spectateur d’Orient, για την προβολή των ελληνικών θέσεων. Η Συνθήκη των Σεβρών (1920) ήρθε έτσι ως δικαίωση και των δικών του κόπων. Στις ιστορικές εκείνες μέρες, με το «Αβέρωφ» αγκυ ροβολημένο έξω από τα ανάκτορα του Ντολμάμπαχτσε, ο γεννημένος το 1905 Γιώργος Θεοτοκάς, γιος του Μι χαήλ, αφιέρωσε μερικές από τις ζωντανότερες σελίδες του Λεωνή : Σ’ ένα μεγάλο κατάστημα είχαν αδειάσει εντελώς τη βιτρίνα, είχαν κρεμάσει στο βάθος μια ελληνική σημαία κι απάνω της μια φωτογραφία του Προέδρου Βενιζέλου,
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=