Δύο βήματα μπρος, ένα πίσω
30 ΔΥΟ ΒΗΜΑΤΑ ΜΠΡΟΣ, ΕΝΑ ΠΙΣΩ υπουργούς του, τις υπηρεσίες του, τους νόμους του και την Εφημερίδα της Κυβερνήσεώς του. Το μόνο που έλειπε ήταν, βέβαια, η Βουλή. Όπως προκύπτει λοιπόν από επιστολή του Κων σταντίνου Ρακτιβάν προς τον Βενιζέλο, που εντόπισα στο αρχείο της Λέσχης των Φιλελευθέρων, ο Βενιζέλος είχε αναθέσει στον παππού μου και στον ίδιο να βο λιδοσκοπήσουν τους βουλευτές του κόμματος των Φιλελευθέρων για το αν ήταν διατεθειμένοι να εγκα ταλείψουν την Παλαιά Ελλάδα προκειμένου να εγκα τασταθούν στη Θεσσαλονίκη. Έτσι θα αναβίωνε στη συμπρωτεύουσα η Βουλή της 31ης Μαΐου 1915 ως «Βουλή των Λαζάρων». Επειδή, όπως έγραφε ο Ρα κτιβάν, η απάντηση των περισσότερων ήταν αρνητική «εκ λόγων οικογενειακών ή οικονομικών», αφού ήταν «άδηλος» και ο «χρόνος της επανόδου», το σχέδιο εγκαταλείφθηκε. Το τρίτο περιστατικό αφορά τα Νοεμβριανά του 1916 και ήταν ενδεικτικό του ριψοκίνδυνου χαρακτήρα του Νικολάου Αλιβιζάτου. Καθώς ο πατέρας μου, έντε κα χρονών τότε, απέφευγε πάντοτε να μας πει πολλές λεπτομέρειες, μια αχλή μυστηρίου περιέβαλλε για πολ λά χρόνια την ιστορία της μετάβασής του στη Σύρο, λίγο αργότερα, μαζί με τη μητέρα και τη λίγο πρεσβύ τερη αδελφή του. Επίστρατοι είχαν τότε προπηλακίσει τον Νικόλαο και είχαν σημαδέψει το σπίτι του ως βε νιζελικό, με κόκκινη μπογιά, στη γωνία των οδών Σκου φά και Μασσαλίας στο κέντρο της Αθήνας. Ήταν οι
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=