Δύο βήματα μπρος, ένα πίσω

1949 ΡΙΖΕΣ 25 κούσαν. Τότε η Γερμανία και οι Κεντρικές Δυνάμεις. Τώρα, με τον Κόκκινο Στρατό να έχει φτάσει έως την ελληνοβουλγαρική μεθόριο, το ερώτημα ήταν σε ποιο στρατόπεδο θα βρεθεί μετά την πολυπόθητη απελευ­ θέρωση. Εκεί που προηγουμένως η χώρα είχε καταφέ­ ρει, με πολλές θυσίες, να βρει την ενότητά της και να πραγματώσει, χάρη στους Βαλκανικούς Πολέμους, το μεγαλύτερο μέρος των εθνικών διεκδικήσεών της, το 1915 διχάστηκε βαθιά· και ξανά το 1944-1945. Απόρ­ ροια των δύο παγκόσμιων πολέμων, Εθνικός Διχασμός και Εμφύλιος αντίστοιχα επικαθόρισαν την πολιτική αντιπαράθεση, σπρώχνοντας σε δεύτερο πλάνο την κα­ θημερινότητα και όλα τα άλλα κρίσιμα διακυβεύματα για την πορεία του έθνους. Ταυτόχρονα –και αυτό ήταν σε επίπεδο ιδεών και νοοτροπιών ακόμα σημαντικότε­ ρο–, την απέκοψαν για πολλές δεκαετίες από το φυσι­ κό της σπίτι, την Ευρώπη. Με την ήττα του ΚΚΕ στον Γράμμο, το 1949, θα έκλεινε η περίοδος των δύο διχασμών; Η απάντηση είναι όχι. Γιατί τα χάσματα που είχαν ανοίξει στη δε­ καετία του 1940 ήταν τόσο βαθιά, ώστε χρειάστηκε να περάσει άλλο ένα τέταρτο του αιώνα για να ξεπερα­ στούν, μόλις το 1974, με την πτώση της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Σε ποιο πολιτικο-ιδεολογικό περιβάλλον και με ποια εφόδια ένας κλασικός baby boomer, γεννημένος στην αστική Αθήνα στο τέλος του 1949, μεγάλωσε και άρ­ χισε να καταλαβαίνει τον κόσμο;