Δύναμη και βία στην εφηβεία

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ [ 25 ] Τι κάνουν οι μεγάλοι σε καταστάσεις παρόμοιας ενατένισης της μιας ή της άλλης τρύπας στον κόσμο τους, καθώς αναζη- τούν και αυτοί παρόμοιες εγγυήσεις για την κατάσταση των πραγμάτων και του εαυτού τους; Προφανώς, κάθε πολιτισμός έχει επεξεργαστεί –και σε μεγάλο βαθμό επιβάλει– τις δικές του απαντήσεις με το περίβλημα της αυθεντίας ∙ μέγιστο παράδειγ- μα οι θρησκείες, αλλά και όλα τα «αυτονόητα-έτσι-είναι» που χαρακτηρίζουν κάθε ιδεολογία, κάθε σύστημα ηθών και εθί- μων, κάθε συλλογική νοοτροπία, κάθε πολιτισμό. Στον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό, ωστόσο, η δεσπόζουσα αντιρρόπηση της αγωνίας που γεννά η επαφή με τις τρύπες του κόσμου είναι άλλη: το χρήμα. Οι μεγάλοι, αν έχουν χρήματα ή έστω αν μπορούν να παριστάνουν ότι έχουν χρήματα, νιώθουν ότι είναι κάτι – και όσο πιο πολλά τα χρήματα τόσο πιο πολύ το «κάτι» και η ασφάλεια που παρέχει: πολλά χρήματα = πολύ «κά- τι», μεσαία χρήματα = «ευτυχώς δεν βουλιάζουμε», λίγα χρήμα- τα = «οχ!». Παρόμοια λειτουργούν ψυχολογικά και οι σύγχρονοι Δυτι- κοί ή επηρεασμένοι από τη δυτική κουλτούρα έφηβοι. Μόνο που δεν μπορούν να βασιστούν στο χρήμα. Επειδή σ’ αυτή την ηλικία το χρήμα είναι το χρήμα των γονέων και γενικά των άλ- λων – οπότε, ακόμη και αν το έχεις στα χέρια σου, είναι δανεικό και δυνητικά δουλωτικό, αφού σε αφήνει συνεχώς έκθετο στη βούληση και τελικά στην απόλαυση, δηλαδή στα καπρίτσια του άλλου, ήτοι του μεγάλου. (Ίσως εδώ βρίσκεται ένα σημαντικό «κλειδί» για τον πειρασμό της απόκτησης χρημάτων μέσω της παραβατικότητας ή του χειρισμού του άλλου – ισχυρός πειρα- σμός εφηβικός, αν και όχι μόνο…) Επιπρόσθετα, το χρήμα δεν ανήκει στις παιδικές επιθυμίες