Δράκουλας

32 | ΜΠΡΑΜ ΣΤΟΚΕΡ Ανηφορίζαμε συνέχεια, αν εξαιρούσε κανείς σποραδικές περιόδους σύντομης κατάβασης. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι ο αμαξάς στα­ μάτησε τα άλογα στον περίβολο ενός τεράστιου ερειπωμένου κά­ στρου. Ίχνος φωτός δεν φαινόταν στα μεγάλα σκοτεινά παράθυρα, ενώ οι μισογκρεμισμένες επάλξεις σχημάτιζαν μια οδοντωτή γραμ­ μή με φόντο τον αχνοφωτισμένο ουρανό.