Δόκτωρ Πορδαλός: Η συνωμοσία των Χριστουγέννων

| 26 | που υπάρχει, γιατί είναι η καλύτερη μπριζόλα που έχεις φάει στη ζωή σου». «Πολύ καλά τα λες, Μπούλη» είπε ο δόκτωρ Πορ­ δαλός. «Τόσο καλά, που για βραβείο θα σου επιτρέ­ ψουμε να πλύνεις τα πιάτα». «Τα πιάτα; Βραβείο;» «Αμέ. Και μη διστάσεις να ρωτήσεις την καλύτερή σου φίλη αν θέλει να σε βοηθήσει να τα σκουπίσετε». ΟΜπούλης γόγγυξε, έκλεισε τα μάτια, έγειρε μπρο­ στά το κοκκινοτρίχικο κεφάλι του και χαμήλωσε τους ώμους του. Ύστερα σήκωσε ξανά το κεφάλι, άνοιξε τα μάτια και κοίταξε τη Λίζα. «Λίζαααααα;…» «Εντάξει!» είπε εκείνη και τράβηξε ενοχλημένη την πετσέτα της. «Θα σε βοηθήσω». Άρχισε να μαζεύει πιάτα και μαχαιροπίρουνα. ΟΜπούλης έδωσε έναν πήδο και βρέθηκε δίπλα της αγκαλιάζοντάς τη και με τα δυο του χέρια. «Πόσο καλή είσαι, Λίζα!» «Κι εσύ πόσο καλά ξέρεις να το εκμεταλλεύεσαι!» είπε εκείνη και του έδωσε μια φάπα στο κεφάλι, αλλά όχι πολύ δυνατή, και μπορεί να χαμογέλασε λίγο κιό­ λας. Γιατί, για να είμαστε ειλικρινείς –πράγμα που η