Δόκτωρ Πορδαλός: Η συνωμοσία των Χριστουγέννων

| 24 | ορισμένες φορές, ένα μέτρο πάχος! Είναι μια καφέ, γλοιώδης καταρροή, πάνω στην οποία οι άνθρωποι γλι­ στρούν, πέφτουν μέσα και καμιά φορά πνίγονται κιό­ λας. Και τι δυσωδία! Μήπως θέλει κανείς άλλο ρυζόγα­ λο παρεμπιπτόντως;» «Όχι, ευχαριστώ» είπαν οι άλλοι τρεις εν χορώ και κοίταξαν τον Μπούλη καθώς άδειαζε τον υπόλοιπο χυλό στο πιάτο του. «Κι έτσι, επικήρυξαν τα ιπτάμενα σκυλιά» είπε ο Μπούλης «γιατί άρχισαν να γίνονται πάρα πολλά. Και στους Αυστραλούς αρέσει να κάνουν μπάρμπεκιου στους κήπους τους κι έτσι τα ηλιοβασιλέματα έβαζαν μπρος τη φωτιά στη σχάρα, πυροβολούσαν στον αέρα και μπαμ ! είχαν φρέσκια σκυλίσια μπριζόλα στη σχάρα. Και τα έτρωγαν με μουστάρδα και κέτσαπ και, σύμφω­ να με τον παππού, έτσι βγήκε κι ο όρος χοτ ντογκ. Και μια και μιλούσα για κέτσαπ…». Έβγαλε το μπουκαλάκι με το σιρόπι καραμέλα από την τσέπη και κοίταξε το ζεστό ρυζόγαλο μέσα στο πιάτο του. «Κακή ιδέα» είπε η Λίζα. «Συμφωνώ» είπε ο Μπούλης και ξανάβαλε το μπου­ καλάκι στην τσέπη του. «Τέλος πάντων, ο παππούς