Δόκτωρ Πορδαλός: Η συνωμοσία των Χριστουγέννων

| 21 | «Ευτυχώς όμως βγαίνουν μόνο τη νύχτα» συνέχισε ο Μπούλης. «Και τότε περπατούν βαριά, πάνω στα ψηλά λεπτά τους πόδια, στους σκοτεινούς δρόμους της πόλης. Είναι τόσο ψηλές και τα πόδια τους είναι τόσο λεπτά, που τα αυτοκίνητα περνούν απλώς από κάτω κι οι πε­ ρισσότεροι οδηγοί ούτε που τις παίρνουν χαμπάρι. Κι οι καμηλοπαρδάλεις δε νοιάζονται για τ’ αυτοκίνητα, γιατί έχουν βγει στο κυνήγι για μπίρες και αίμα. »Και γι’ αυτό βοηθάει που έχουν τόσο ψηλό λαιμό. Βοηθάει αυτές δηλαδή, όχι εμάς. Και με τα ψηλά τα πόδια τους και τον ψηλό λαιμό τους φτάνουν στον δεύ­ τερο όροφο, τουλάχιστον. Αν σας αρέσει λοιπόν να κοιμάστε με ανοιχτά παράθυρα…» –οΜπούλης κούνη­ σε το κουτάλι του και ο χυλός εκτοξεύτηκε– «…τότε καλά θα κάνετε να μην έχετε το υπνοδωμάτιο ή την κουζίνα σας πιο χαμηλά από τον τρίτο όροφο!». «Mon Dieu!» ψιθύρισε η Ιουλιέτα, με τον Πορδαλό να έχει σκάσει στα γέλια δίπλα της. «Αυτό δεν είναι τίποτα. Πού να μάθετε τι γίνεται στο ΒόρειοΜαρτυροτρόμιο, στην Αυστραλία» είπε οΜπού­ λης και γούρλωσε τα μάτια του «το πιο απομακρυσμένο, το πιο τρομακτικό μέρος σε όλο τον πλανήτη…». «Μπούλη!» φώναξε η Λίζα.