Δόκτωρ Πορδαλός: Η συνωμοσία των Χριστουγέννων

| 20 | στον παππού, όταν εκείνος ζούσε ακόμη. Και ο παπ­ πούς καθόταν και μας διάβαζε». «Την ιστορία των Χριστουγέννων;» «Όχι, καλέ» είπε ο Μπούλης τρώγοντας κι άλλο ρυ­ ζόγαλο. «Απ’ το βιβλίο Ζώα Που Θα Ήθελες Να Μην Υπάρχουν ». «Χμ. Εορταστικό μου ακούγεται…» «Αμέ» δήλωσε ο Μπούλης με το στόμα γεμάτο. «Ξέ­ ρετε, ας πούμε, γιατί οι άνθρωποι στη Νέα Υόρκη άρ­ χισαν να χτίζουν ουρανοξύστες με καταστήματα στο ισόγειο και διαμερίσματα πιο ψηλά;» Οι άλλοι τον κοιτούσαν χωρίς να μιλούν. «Επειδή υπάρχουν καμηλοπαρδάλεις-βρικόλακες» είπε ο Μπούλης. «Αποκλείιιιιιιεται» είπε η Ιουλιέτα κι έσκυψε πάνω από το τραπέζι. «Για πες». «Δεν έχω και πολλά να πω» είπε ο Μπούλης «μόνο ότι οι καμηλοπαρδάλεις-βρικόλακες έχουν κάτι απαί­ σια, βρικολακίσια δόντια, με τα οποία σε δαγκώνουν και σου ρουφάνε το αίμα, και ότι πίνουν μπίρες κάπως έτσι…». Ακούστηκε ένας γαργαριστός ήχος καθώς ρούφηξε το ζεστό ρυζόγαλο απ’ το κουτάλι του. «Μπλιαχ!» είπε η Λίζα.