Δόκτωρ Πορδαλός: Η συνωμοσία των Χριστουγέννων

| 18 | «Τέλος πάντων. Η μαμά τσαντίστηκε τόσο πολύ, γιατί δεν ήξερε σε ποιον έπρεπε να ανταποδώσουμε ένα παρόμοιο δώρο φέτος τα Χριστούγεννα! Κι εγώ δεν ήθελα να της πω ότι υπάρχει μόνο ένας άνθρωπος που ξέρω ο οποίος θα μπορούσε να πακετάρει κατ’ αυτό τον τρόπο ένα δώρο!» Η Ιουλιέτα και η Λίζα κοίταξαν τον μικρό κοκκινο­ μάλλη, που έκανε πως δεν άκουγε και προσποιούνταν ότι έπαιζε τρομπέτα, σφυρίζοντας το ρεφρέν από την «Άγια Νύχτα», που ακουγόταν στο ραδιόφωνο. «Σας το είπε ότι ήταν από εκείνον το δώρο;» ρώτησε ο δόκτωρ Πορδαλός. Η Λίζα κούνησε το κεφάλι της αρνητικά. ΟΠορδαλός έξυσε τη γενειάδα του. «Τότε δεν μπο­ ρείς να απορρίψεις την πιθανότητα να ήταν όντως από τον Αϊ-Βασίλη». «Σιγά!» είπε η Λίζα. «Σοβαρολογούμε; Δεν είμαι πια δύο ετών!» «Δηλαδή δεν πιστεύεις στον Άγιο Βασίλη;» «Όχι! Γιατί, πιστεύεις εσύ;» «Όοοοχι» είπε ο Πορδαλός τραβώντας το «ο». «Δεν πιστεύω στον Αϊ-Βασίλη. Ξέρω …» Η Ιουλιέτα ξερόβηξε δυνατά.