DNA (pocket)

[ 33 ] παρακαλώ, μη με σκοτώσεις. Σε παρακαλώ, σε παρακαλώ, σε παρα­ καλώ, μην κάνεις κακό στα παιδιά μου. Η μύτη του μαχαιριού τρα­ βιέται, η λαβή στον λαιμό της χαλαρώνει και, προτού καταλάβει τι συμβαίνει, ο άντρας τής δένει τα μάτια. Ο πανικός της μεγαλώνει όταν συνειδητοποιεί ότι χρησιμοποιεί δυνατή, χοντρή κολλητική ταινία, την οποία τυλίγει ξανά και ξανά γύρω από το κεφάλι της. Όπως και νωρίτερα στο μπάνιο, η λογική την εγκαταλείπει και οι φόβοι της για τη ζωή της και για την ασφάλεια των παιδιών της προς στιγμήν υποχωρούν μπροστά στην αγωνία της να βγάλει την ταινία. Είναι τόσο σφιχτά κολλημένη, που σε περίπτωση που προσπαθήσει να τη βγάλει κινδυνεύει να ξεκολλήσει τα φρύδια της και τις βλεφα­ ρίδες της. Τα δάκρυά της μαζεύονται αλλά δεν έχουν πού να πάνε, διαλύουν την κόλλα που κάνει τα μάτια της να τσούζουν. «Σε παρακαλώ, σε παρακαλώ. Δεν θα το πω πουθενά. Μπορείς να πάρεις ό,τι θέλεις. Τα πάντα. Πάρε τα πάντα». «Ευχαριστώ, αλλάδενθαπάρω» τονακούει ναψιθυρίζει πίσωτης. Τα γόνατα της Ελίσα λυγίζουν. «Σε παρακαλώ. Πάρ’ τα όλα!» Η ταινία τυλίγεται άλλη μια φορά γύρω από το κεφάλι της και εκείνη τινάζεται όταν ο άντρας την κόβει. Πιέζει άγρια το χέρι του πάνω στον αυχένα της για να κολλήσει την άκρη της ταινίας. Έπειτα η Ελίσα νιώθει να τη στριφογυρίζει και να την πετάει πάνω στο κρε­ βάτι. Το στρώμα βουλιάζει καθώς ο άντρας κάθεται δίπλα της, και σκύβει το κεφάλι της ενστικτωδώς όταν αρχίζει να της χαϊδεύει τα μαλλιά. Ξαφνικά, το απαλό χάδι αλλάζει · το χέρι του αρπάζει μια τούφαμαλλιά και στρέφει απότομα το κεφάλι της προς τομέρος του. Ο άντρας ψιθυρίζει ξανά, λίγο πιο δυνατά αυτή τη φορά. Εκείνη δεν αναγνωρίζει την πνιχτή φωνή του.