DNA (pocket)

[ 30 ] χωρίς εκείνη να το προσέξει. Ένα συρτάρι ανοίγει και κλείνει, κι έπει­ τα κι άλλο, κι άλλο, μέχρι που ακούει τα πιρούνια και τα κουτάλια να κροταλίζουν. Ή τα μαχαίρια. Έπειτα η σιωπή γίνεται κομμάτια από τον ήχο της μικρής συρόμενης πόρτας του κελαριού, που ανοίγει. Ποιος διαρρήκτης θα έδειχνε ενδιαφέρον για τις κονσέρβες και τα πακέτα των δημητριακών; Για τη σκούπα, τα ξεσκονόπανα και τα πατσαβούρια, τον κουβά και την ηλεκτρική σκούπα; Αντί αυτή η σκέψη να την καθησυχάσει, ο τρόμος της Ελίσα γίνεται πιο έντονος. Οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται παράλογα είναι πολύ πιο επικίν­ δυνοι απόαυτούς που τηρούν τους συμβατικούς κανόνες.Τραβιέται από την πόρτα και οπισθοχωρεί αθόρυβα, διασχίζοντας το καθιστι­ κό. Το τηλέφωνό της πρέπει να βρίσκεται στο τραπεζάκι. Ήστο μπά­ νιο. Πριν από δύο χρόνια αποφάσισαν να καταργήσουν τη γραμμή σταθερής τηλεφωνίας, και για πρώτη φορά τής λείπει. Κοιτάζοντας το χολ της εισόδου, σκέφτεται να βγει έξω και να το βάλει στα πόδια, ουρλιάζοντας γιαβοήθειακαι ελπίζοντας ότι θακαταφέρει να ξυπνή­ σει έγκαιρα τους γείτονες. Όμως έτσι θα άφηνε τα παιδιά της πίσω. Με έναν άντρα ο οποίος μπορεί να είναι οπλισμένος με ένα κουζινο­ μάχαιρο. Κάνει ένα βήμα προς την εξώπορτα, έπειτα σταματάει · δεν μπορεί να εγκαταλείψει ταπαιδιά. Αντίθετα, γυρίζει και κατευθύνεται προς τον διάδρομο των υπνοδωματίων. Έχει σχεδόν φτάσει, όταν ακούει τη συρόμενη πόρτα που οδηγεί στην κουζίνα να ανοίγει. Αμέσως ορμάει στον διάδρομο, κλείνει την πόρτα πίσω της και ανά­ βει το φως. Δεν τολμάει να σταματήσει για να ελέγξει αν ο άντρας την ακολουθεί. Στα πρόθυρα της μανίας, η Ελίσα νιώθει το κεφάλι της έτοιμο να εκραγεί από την υπερένταση και προσπαθεί να αποφασίσει τι πρέπει να κάνει. Πώς θα ξεφύγει; Η πόρτα του υπνοδωματίου της