DNA

Y R S A S I G U R D A R D O T T I R 28 στον διάδρομο, κάνοντας μια προσπάθεια να μη δείξει την ανη­ συχία της, σίγουρη ότι δεν υπάρχει κανένας ανεπιθύμητος επι­ σκέπτης. Όμως η Μαργκρέτ έχει σπείρει τον σπόρο της αμφιβο­ λίας στο μυαλό της. Αχ, γιατί αυτό δεν συνέβη το προηγούμενο βράδυ, που ο Σιγκβάλντι ήταν σπίτι; Ζητάει πολλά; Η Ελίσα αγκαλιάζει τον εαυτό της για να προστατευτεί από το κρύο, αλλά χωρίς όφελος. Όταν ανάβει το φως, η δυνατή λάμψη την τυφλώνει προς στιγμήν. Η πόρτα του δωματίου των παιδιών βγάζει ένα αμυδρό τρίξι­ μο καθώς η Ελίσα κοιτάζει μέσα στο δωμάτιο για να σιγουρευτεί ότι κοιμούνται γαλήνια. Είναι ξαπλωμένα στις κουκέτες τους με τα μάτια κλειστά και τα στόματα μισάνοιχτα. Κλείνει την πόρτα αθόρυβα πίσω της. Ούτε στο μπάνιο υπάρχει κάποιος. Στο δωμάτιο της Μαρ­ κγκρέτ το βλέμμα της συναντάει μια σειρά από κούκλες και αρ­ κουδάκια παρατεταγμένα σε ένα ράφι. Τα μάτια τους μοιάζουν να ακολουθούν τα δικά της καθώς κλείνει και πάλι βιαστικά την πόρτα. Αναρωτιέται αν αυτή η παράταξη εξηγεί τους εφιάλτες της Μαργκρέτ. Προσωπικά, αν ξυπνούσε μες στη νύχτα, δεν θα ήθελε να αντιμετωπίσει αυτά τα ψυχρά βλέμματα. Μες στο σκο­ τάδι, ένας τόνος μοχθηρίας μοιάζει να κρύβεται πίσω από τη χουχουλιάρικη φύση τους. Μπορεί να άξιζε να τα μετακινήσει για να δει αν αυτό θα βοηθούσε τη Μαργκρέτ να κάνει καλύτερο ύπνο. Θα το κάνει το βράδυ, μετά τη δουλειά. Δεν υπάρχει κανείς στον διάδρομο των υπνοδωματίων, ούτε στα δωμάτια που συνδέονται με αυτόν · ούτε ίχνος μυστηριώδους εισβολέα. Όμως, τι περίμενε να δει; Ίχνη από βήματα; Μια γόπα στο πάτωμα; Ένα σπασμένο βάζο σε μια γωνία; Μέχρι να φτάσει στο καθιστικό και την κουζίνα, νιώθει πολύ πιο ήρεμη. Το φως από τις λάμπες του δρόμου αρκεί για να την πείσει ότι θα πρέπει να ήταν κάποια φαντασίωση της Μαργκρέτ. Το σκοτάδι πάντα εξά