DNA

D N A 17 «Δοκιμάσαμε τα πάντα. Δεν μπορεί ούτε θέλει να αναλάβει τον γιο του, πόσο μάλλον και τα τρία παιδιά. Δεν έχει επαφή με το αγόρι και δεν είναι καν σίγουρος ότι είναι ο πατέρας του. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, συμφώνησε να δώσει στο παιδί το επίθετό του επειδή ήταν ερωτευμένος για λίγο με τη μητέρα του, αλλά δεν ήταν ποτέ σίγουρος με ποιους πλάγιαζε εκείνη. Αν τον πιέσουμε να αναλάβει την ευθύνη του γιου του, θα απαιτήσει να γίνει τεστ πατρότητας. Αυτό θα καθυστερήσει τα πράγματα και, όποια κι αν είναι η έκβαση, δεν τον θεωρώ ιδιαίτερα καλό ως εναλλακτική επιλογή. Αν αποδειχτεί ότι δεν είναι ο πατέρας, δεν έχει νόημα ούτε καν να συζητάμε για υιοθεσία του παιδιού από πλευράς του. Και αν είναι, δεν τον θέλει. Θα ζούσε ευτυχισμένος ο γιος του μέσα σε αυτή την κατάσταση; Πολύ αμφιβάλλω». Οι άντρες που ήταν παρόντες αντάλλαξαν φευγαλέα βλέμμα­ τα δείχνοντας περισσότερη κατανόηση για την απόφαση του φε­ ρόμενου ως πατέρα από τις γυναίκες, που διατήρησαν τα βλέμ­ ματά τους χαμηλωμένα. «Είναι η καλύτερη λύση». Αυτή τη φορά, αντί να κουνήσει τα έγγραφα των εκθέσεων στον αέρα, χτύπησε νευρικά πάνω τους τα δάχτυλά του. «Δυστυχώς, δεν έχουμε στη διάθεσή μας χρονομηχανή για να μας πει πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Το μόνο που διαθέτουμε είναι η άποψη των ειδικών. Οι υποψή­ φιοι γονείς έχουν περάσει όλοι από σχολαστικό έλεγχο και έχουν άριστες συστάσεις. Προτείνω να οριστικοποιήσουμε τα πράγ­ ματα. Τα αρχεία των παιδιών στο σύστημα θα αλλοιωθούν και με τον καιρό το τρομακτικό παρελθόν τους θα καταδικαστεί σε λήθη. Είναι καλύτερα να μη μάθουν ποτέ την ιστορία τους, και ο χωρισμός τους θα τους βοηθήσει να ξεχάσουν. Όσο πιο γρήγο­ ρα ξεκινήσουν μια νέα ζωή, τόσο το καλύτερο για όλους. Είμα­ στε όλοι σύμφωνοι;» Η νεαρή γυναίκα άνοιξε το στόμα της, αλλά έπειτα το ξανα