DNA

D N A 13 λειτουργούς, με μια έκφραση γεμάτη θλίψη. «Πρέπει να υπάρχει μια ευκαιρία». «Μόλις αναφέρθηκα σ’ αυτό». Ο άντρας με τις εκθέσεις ακού­ στηκε αγανακτισμένος. Κοίταξε το ρολόι του για τρίτη φορά· είχε υποσχεθεί στα παιδιά του ότι θα τα πήγαινε σινεμά. «Έχου­ με ζευγάρια που τσακώνονται ποιο θα πάρει το μικρό κορίτσι, αλλά πολύ λίγα ενδιαφέρονται για τα αγόρια. Θα έπρεπε να εί­ μαστε ευγνώμονες που βρέθηκε αυτή η λύση · θα ήταν μάταιο να συνεχίσουμε να κυνηγάμε το υποθετικά τέλειο ζευγάρι. Όλοι οι πιθανοί θετοί γονείς έρχονται σ’ εμάς και περνάμε τη λίστα από κόσκινο. Υπό τις παρούσες περιστάσεις, αυτή είναι μακράν η πιο ικανοποιητική έκβαση». Καθώς δεν μπορούσαν να αντιτείνουν και πολλά σ’ αυτή την τοποθέτηση, οι υπόλοιποι έγνεψαν μελαγχολικά· όλοι εκτός από τη νεαρή γυναίκα. Τα μάτια της ήταν γεμάτα απόγνωση. «Όμως δείχνουν τόσο στενά δεμένα. Ανησυχώ μήπως ο χωρι­ σμός τους τα καταστρέψει». Αυτή τη φορά ο άντρας κούνησε τόσο νευρικά τις εκθέσεις, που το ρεύμα αέρα που προκάλεσαν σήκωσε όρθια τα μαλλιά των παρευρισκομένων. «Δύο διαφορετικοί ψυχίατροι έχουν καταθέσει με σαφήνεια ότι θα ήταν προς το συμφέρον των δύο μικρότερων παιδιών να χωρίσουν. Το αγόρι έχει αναλάβει τον ρόλο του προστάτη της μικρής του αδελφής. Την πνίγει με όλη την αγάπη και τη φροντί­ δα που έχει στερηθεί ο ίδιος, παρόλο που δεν είναι παρά ένα μικρό παιδί. Δεν την αφήνει στιγμή μόνη · το άγχος και η ανησυχία τον βασανίζουν για λογαριασμό της. Και είναι μονάχα τριών χρο­ νών, για όνομα του Θεού». Ο άντρας σταμάτησε για να πάρει μια ανάσα. «Δεν υπάρχουν ψιλά γράμματα· οι εκθέσεις είναι κατη­ γορηματικές. Ο χωρισμός θα έκανε καλό και στους δυο τους. Η σχέση που τους συνδέει δεν είναι υγιής. Μάλιστα, και τα δύο