Στον καιρό των μάγων: Διπλή μαγεία

Το κελί ήταν όντως άδειο, όπως ακριβώς είχε πει ο Εν- κάνζο. Ο Δρυΐδης διοικητής κάρφωσε έκπληκτος το βλέμμα του στο άδειο κελί. «Δεν καταλαβαίνω!» είπε. «Είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι το κελί του Ζαρ… Πού στην ευχή βρίσκεται;» «Νόμιζα ότι αυτή ήταν τάχα η πιο ασφαλής φυλακή υψί- στης ασφαλείας στα αγριοδάση» του πέταξε απότομα ο Εν- κάνζο. «Και τώρα μου λες ότι ο δεκατριάχρονος γιος μου κάπου σου παράπεσε ;» «Εξαιρετικά ασυνήθιστο…» είπε ταραγμένος ο Δρυΐδης διοικητής, βλεφαρίζοντας γρήγορα από καθρέφτη σε κα- θρέφτη. Όλοι οι καθρέφτες άρχισαν να θολώνουν και να δείχνουν το ένα κελί μετά το άλλο. Κάθε κελί περιείχε είτε κάποιο φυλακισμένο ρογχορόγκρ, είτε μιαΜαύρηΜπάμπω, είτε κάποιο εκδικητικό αερικό… αλλά ούτε ίχνος του Ζαρ. «Θα υπάρχει φυσικά μια απολύτως λογική εξήγηση για όλο αυτό… οι φρουροί θα πρέπει να τον μετακίνησαν χωρίς να μ’ ενημερώσουν…» «Οχ, φίλε μου…» είπε μελιστάλαχτα ο Ενκάνζο «δε δείχνει και πολύ καλή οργάνωση αυτό, έτσι; Και επαναλαμβάνω… πού είναι ο γιος μου , διοικητά;». «Εδώ είμαι» είπε μια φωνή από πίσω τους. Δυστυχώς, όταν οι τρεις Μάγοι σηκώθηκαν και απομα- κρύνθηκαν από το γραφείο του Δρυΐδη διοικητή για να πά- νε να σταθούν μπροστά στους καθρέφτες, έκαναν την απρο- νοησία να αφήσουν τα ραβδιά τους πίσω τους, πάνω στο γραφείο, μπροστά στα μάτια του Ζαρ, ο οποίος έτυχε να έχει μαζί του έναν άδειο σάκο που είχε το ιδανικό μέγεθος για δύο ακόμα ραβδιά. 37