Στον καιρό των μάγων: Διπλή μαγεία

Δεν ήταν η μοναδική ατέλεια. Όταν τα Μεγάλα Φωνα- κλάδικα Μαλλιαρά Τετράποδα ογκρ βγάζουν το χειμωνιά- τικο τρίχωμά τους, η γούνα τους παίρνει μια όμορφη ζα- φειρένια απόχρωση. Αποτέλεσμα αυτού ήταν ο Ζαρ να συλληφθεί μέσα σε πέντε λεπτά περίπου, καθώς οι Δρυΐδες φρουροί συμμερίζονταν την άποψη του Κάλιμπαρν ότι δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει Μεγαλοπόδαρος με ύψος ένα και πενήντα και λαμπερή μπλε γενειάδα. Ο Δρυΐδης διοικητής φαινόταν να έχει πάρει πια φωτιά, απαριθμώντας τον μακρύ κατάλογο παραπτωμάτων του Ζαρ: « …έριξε φαγουρόσκονη στα σώβρακα των φρουρών του περιπόλου μου… έκλεψε τον μανδύα και την κουκούλα ενός φρουρού και τα έριξε μέσα στον λάκκο με τα βρικολακόσκυλα… έριξε τις βρομερές κάλτσες ενός ρογχορόγκρ στον πρωινό χυλό, με αποτέλεσμα να πάρει μια σιχαμερή γεύση σάπιων αυγών… » «Ατυχήματα… όλα ήταν ατυχήματα και παρεξηγήσεις…» ψιθύρισε ο Ζαρ από το παράθυρο. «Και στο τέλος, από καθαρή και αναίτια κατεργαριά» ολοκλήρωσε ο Δρυΐδης διοικητής «κόλλησε τους πισινούς των μελών του Ανώτατου Συμβουλίου των Δρυΐδων στις κα- ρέκλες τους την ώρα που κάθονταν ήσυχα ήσυχα και ωραία και έτρωγαν το βραδινό τους! Αδικαιολόγητη, ανεξήγητη, απαράδεκτη συμπεριφορά!» Αυτό το τελευταίο περιστατικό είχε ενοχλήσει ιδιαίτερα τον Δρυΐδη διοικητή, γιατί ήταν άνθρωπος τρομερά καθω- σπρέπει και δεν του άρεσε καθόλου που αναγκάστηκε να επι- σκεφτεί το θεραπευτήριο με τον πισινό του γερά σφηνωμένο σε μια καρέκλα. Είχε ρίξει έναν μανδύα από πάνω, αλλά η καρέκλα ήταν πολύ μεγάλη και τα ρογχορόγκρ, που δεν είχαν 35