Στον καιρό των μάγων: Διπλή μαγεία

τους άλλους!» επισήμανε ο Κάλιμπαρν. «Να ρίξουμε ένα σάλτο από την άλλη πλευρά του τείχους χωρίς να πούμε λέξη σε κανέναν, όχι να εμφανιστούμε μες στην τρελή χαρά στο γραφείο του επικεφαλής της φυλακής για ψιλοκουβεντούλα κι ένα φλιτζάνι τσάι από βότανα!» «Να, γι’ αυτό δεν κατάφερε ποτέ κανείς να δραπετεύσει από τούτη την άθλια φυλακή» είπε ο Ζαρ. «Πόσες φορές προ- σπάθησες ΕΣΥ να δραπετεύσεις αποδώ μέσα, Μοναχούλη;» Ο λυκάνθρωπος είπε μασημένα κάτι που θα μπορούσε να είναι «Είκοσι τρεις». «Είδες;» είπε ο Ζαρ. «Εμπιστευθείτε με, παιδιά! Έχω ένα σχέδιο που μπορεί να είναι το πιο πονηρό, το πιο ιδιοφυές και τολμηρό σχέδιο απόδρασης σε ολόκληρη την ιστορία του αγριοδάσους…» Ο Ζαρ είχε πολλές αρετές, αλλά η μετριοφροσύνη δεν ήταν μία από αυτές. Σπιθαμή τη σπιθαμή, τα μέλη της ολιγομελούς ομάδας κατέβηκαν το σκοινί, πάτησαν στο περβάζι έξω από το δω- μάτιο του Δρυΐδη διοικητή, και κρυφοκοίταξαν μέσα. Το δωμάτιο θα μπορούσε να έχει σχήμα αστεριού, ή κύ- κλου, ή πενταγώνου – κανείς δεν ήξερε στα σίγουρα. Βλέπε- τε, οι τοίχοι είχαν το συνήθειο να μετακινούνται γύρω γύρω την ώρα που τους κοίταζες, ενώ το πάτωμα έμοιαζε με θά- λασσα, και το ταβάνι θα μπορούσε να είναι ο ουρανός. Για όλους αυτούς τους λόγους σ’ έπιανε μια μικρή αναγούλα και μόνο που το κοίταζες. Το μοναδικό σταθερό σημείο μέσα στο δωμάτιο ήταν ένα γιγάντιο γραφείο. ΤρειςΜάγοι κάθονταν γύρωαπό το γραφείο και μιλούσαν. 29