Στον καιρό των μάγων: Διπλή μαγεία

των αιώνων. Αλλά κανείς δεν κατάφερε ποτέ να δραπετεύσει ζωντανός αποκεί μέσα. Ακόμα και αν, από εξωφρενική τύχη, κατάφερνες να πε- ράσεις την περίμετρο της φυλακής χωρίς να ουρλιάξουν τα κρανία, οι ζοφεροί πύργοι του Γκόρμινκραγκ ήταν χτισμένοι πάνω σε επτά νησιά, μέσα σε μια θάλασσα με την εύηχη ονομασία «Θάλασσα των Κρανίων», και τα μπαμπέσικα κύ- ματα θα σε σταματούσαν, ή εκείνοι οι μοχθηροί γοργονάν- θρωποι, οι Μπλάντι Μπάρμπερντ, θα έβγαιναν μέσα από τα λαγούμια τους στο Πνιγμένο Δάσος, στον πάτο της θά- λασσας, και θα σε έπιαναν και θα σε γυρνούσαν πίσω. Λόγω του ότι ήταν γιος ενός Βασιλιά Γητευτή, αλλά και αγόρι με χαρισματική προσωπικότητα, ο Ζαρ είχε κάμπο- σους ακόλουθους. Αυτή τη στιγμή τον συνόδευαν πέντε αερικά (η Μπουρί- νη, ο Χασοχρόνης, ο Ονειροφάναρος, η Άριελ και η Σινα- πένια), τα οποία ήταν πολύ όμορφα και άγρια πλάσματα, που έμοιαζαν με διασταύρωση πολύ μικρού ανθρώπου και αγριεμένου εντόμου, καθώς και τρία τριχωτά νεραϊδάκια (ο Στυφτοζούμης, ηΜπουμπούρη και το Μωρό), που ήταν πιο μικρόσωμα και έμοιαζαν περισσότερο με μέλισσες, καθώς ήταν πολύ μικρά και δεν είχαν βγει ακόμη από τα κουκούλια τους ώστε να μεταμορφωθούν σε κα- νονικά ενήλικα αερικά. Τα αερικά μπορούν να λαμποκοπούν τη νύχτα σαν άστρα, αλλά καθώς αυτή τη στιγ- μή δεν ήθελαν να εντοπιστούν, είχαν χα- μηλώσει τη λάμψη των μικροκαμωμένων κορμιών τους στην πιο αχνή φεγγοβολιά. 23