Διονύσης Σαββόπουλος

20 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ Απορημένος με κοίταξε στην ιεροτελεστία μου και με ρώτησε: “Τι κάνεις εκεί, Διονυσάκι;” Κι εγώ για πρώτη φορά στη ζωή μου τραύλισα και του είπα: “Παίζω μου-μου-μου-θι-κή”». ( Status , 17, 1989) Συμβατικά, η έναρξη της καλλιτεχνικής διαδρομής του τοποθετείται πολ- λά χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 1966, με την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου τριάντα τριών στροφών με «δώδεκα τραγούδια για φωνή και κιθάρα». Είχαν προηγηθεί δισκάκια σαράντα πέντε στροφών, ενώ πέντε ακόμα κομμάτια, γραμμένα κι αυτά την περίοδο 1963-66, απαγορεύτηκαν απ’ τη λογοκρισία και κυκλοφόρησαν ξαναδουλεμένα πολύ αργότερα στα Δέκα χρόνια κομμάτια (1975). Το εξώφυλλο, με μόνο το επώνυμο του νέου τραγουδοποιού καρφιτσωμένο στο πράσινο και μαύ- ρο φόντο και με τα γράμματα του τίτλου κομμένα άνισα, αδιάλλακτα, παραμορφωμένα, ανήκε σ’ έναν, επίσης νέο, ζωγράφο, τον Αλέξη Κυρι- τσόπουλο. Ο τίτλος του δίσκου ήταν Φορτηγό κι απ’ τις πρώτες του στρο- φές μάς εισάγει σε μια προσωπική μυθολογία: Σε μια στιγμή ανάβουν τα φώτα κι η μουσική μας φέρνει τους μάγους στη σκηνή αρχίσαν πάλι τ’ αστεία οι παλιάτσοι κι ο σχοινοβάτης ιδρώνει στο σκοινί. («Οι μάγοι») Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δική σου μελαγχολία κι έρχεται η στιγμή για ν’ αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις. («Οι παλιοί μας φίλοι») Τόσο ο ανυποψίαστος ακροατής του 1966 όσο κι ο σημερινός, ακούνε έναν έφηβο να κραυγάζει –κυριολεκτικά και μεταφορικά– διεκδικώντας μ’ αυτόν τον εκκωφαντικό τρόπο το βίωμα μίας ελευθερίας χωρίς όρια. Στο οπισθόφυλλο, ο συνθέτης προειδοποιεί πως τα τραγούδια του δεν είναι παρά «ασκήσεις φυσικής αναπνοής» για τη διεκδίκηση της ελευ-