Διονύσης Σαββόπουλος

18 ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑΣ Kουράστηκα για να σε αποκτήσω Aρχόντισσά μου μάγισσα τρελή σαν θαλασσοδαρμένος μες στο κύμα παρηγοριά ζητούσα στη ζωή. Η «Αρχόντισσα» του προπολεμικού αυτού ρεμπέτικου τραγουδιού δεν ήταν άλλη απ’ τη Μούσα του λαϊκού συνθέτη – η μυθική κόρη του Ου- ρανού και της Γαίας, η υπερβατική γυναικεία μορφή απ’ την οποία πη- γάζει η έμπνευση, το δημιουργικό χάρισμα, σύμφωνα με μια οικουμενι- κή ποιητική παράδοση. Έτσι, το λεπτό παιδί με τα μυωπικά γυαλιά και το μουστάκι που ποζάρει αμήχανο στις σχολικές και τις πρώτες καλλι- τεχνικές του φωτογραφίες, κάθισε σ’ ένα τραπέζι δίπλα στο πάλκο και παρακολούθησε άφωνο τον Τσιτσάνη να εξομολογείται στη Μούσα του τον απελπισμένο αγώνα του να την κατακτήσει, για να του χαρίσει μία στιγμή πληρότητας κι εκείνος να την μετουσιώσει στο θαύμα με το οποίο μοιάζει κάθε φορά ένα ζωντανό τραγούδι. Όλ’ αυτά τα ασύνδετα μεταξύ τους επεισόδια ενός βίαιου εφηβικού απογαλακτισμού είναι συγχρόνως και μια συγκινητική σύνοψη των τρα- γουδιών που έμελλε να γράψει αργότερα ο Σαββόπουλος. Ένα παιδί δεν χωράει πια στο αποπνικτικό σκηνικό του σπιτιού του κι αποφασίζει να ξεκινήσει ένα ταξίδι για το πουθενά, μέσα σ’ ένα εφιαλτικό νυχτερινό τοπίο. Δίχως να το πολυσκεφτεί, αρχίζει ν’ αφηγείται σ’ έναν άγνωστο αλλοπρόσαλλες, αινιγματικές ιστορίες που πρέπει να κρατήσουν όλη τη νύχτα, για να μείνει ξύπνιος ο οδηγός που τον μεταφέρει, απ’ το μπρο- στινό κάθισμα του φορτηγού του,προς μια καινούργια ζωή.«Ένιωθα σαν να μην είχα γεννηθεί και πήγαινα να γεννηθώ» ( Lifo , 22/12/2016). Το μοναχικό αυτό παιδί θ’ αρχίσει να εφευρίσκει, σαν μια ερμητική κι ανη- συχητική Σεχραζάτ, για κάθε καινούργια νύχτα φυγής που έρχεται, και- νούργιες τέτοιες ιστορίες –πάντοτε ένα μείγμα αλήθειας και ψέματος– ώσπου στο τέλος θ’ ανατείλει, κάπου μακριά, το αμυδρό φως ενός ιδεα­ τού καταφυγίου, όπου θα ξανασυναντήσει όλους εκείνους που είχε εγκαταλείψει – και μαζί μ’ αυτούς κι εμάς: στο ξέφωτο μιας γιορτής όπου οι αποστάσεις καταργούνται κι οι αντιθέσεις συμφιλιώνονται – γύρω απ’ το πάλκο ή μια φωτισμένη σκηνή, γύρω απ’ τα ηχεία, τους