Διονύσης Σαββόπουλος

17 1 ΤΗ ΝΎΧΤΑ ΕΚΕΊΝΗ ΠΟΥ Ο ΔΕΚΑΕΝΝΙΆΧΡΟΝΟΣ Διονύσης Σαββόπου- λος εγκατέλειψε τη Θεσσαλονίκη, την πατρική εστία και τη φοιτητική του ιδιότητα –ποιος ξέρει μετά από ποιες οδυνηρές αμφιταλαντεύσεις και οικογενειακές συγκρούσεις– ο θρύλος λέει ότι διέσχισε μ’ ένα πε- ραστικό φορτηγό τον θεσσαλικό κάμπο, προσπαθώντας απ’ το διπλανό κάθισμα να κρατήσει ξύπνιο τον οδηγό με μισοπραγματικές-μισοφα- νταστικές ιστορίες για τους κομματικούς καθοδηγητές του και το φοι- τητικό κίνημα, το τρίγωνο Μίκη Θεοδωράκη-Αριστεράς-ελληνικού τρα- γουδιού, τα βρετανικά ροκ συγκροτήματα, την αποτυχημένη του προ- σπάθεια να μάθει μουσική σ’ ένα συνοικιακό ωδείο και τις παρέες των συμμαθητών του που τον κορόιδευαν όταν επέστρεφε απ’ το μάθημα, διοπτροφόρος και με τη θήκη του βιολιού του υπό μάλης. Μέσα σ’ ένα πηχτό κι αδιαπέραστο σκοτάδι που το διέκοπταν μονάχα οι προβολείς των αυτοκινήτων απ’ το αντίθετο ρεύμα κι οι πινακίδες της εθνικής, μέσα στο σκοτάδι της φυγής και της απόδρασης, υπέφωσκε αχνά η ανάγκη ενός εφήβου ν’ αφηγηθεί στους άλλους τις βαθύτερες αδυναμί- ες και επιθυμίες του, που γύρευαν μιαν αφορμή για να βγουν στο φως. Εντέλει, διηγείται ο ίδιος θρύλος, το φορτηγό έφτασε σώο κι αβλαβές στον προορισμό του κι ο νεαρός Σαββόπουλος βρέθηκε άστεγος και πένης, χωρίς να γνωρίζει κανέναν, στην Ομόνοια, που έμοιαζε «όπως ακριβώς την είχε αγαπήσει πριν είκοσι χρόνια ο Νίκος Κούνδουρος,σαν μια τεράστια τρύπα δηλαδή, που όμως δεν θέλει να είναι τρύπα, και γι’ αυτό φέγγει» ( Ταχυδρόμος , Αύγουστος 1975). Αμέσως μετά, κατέφυγε στο κέντρο όπου τραγουδούσε ο Βασίλης Τσιτσάνης και ξόδεψε όλα του τα χρήματα –εκατό δραχμές της εποχής– για ν’ ακούσει την κομπανία να τού παίζει την «Αρχόντισσα»: