Δικαιοσύνη: Η ουσία της πολιτικής

ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΣΑΚΥΡΑΚΗΣ 42 Ίρβινγκ για τον κομμουνισμό: ποια εγκλήματα (ίσως κάτι λάθη), πρόκειται για υπερβολές και συκοφαντίες του διεθνούς καπιτα- λισμού. Έλεγε πριν από λίγες μέρες ένας φίλος ότι όταν το 1981, φα- νατικός κομμουνιστής τότε, διάβασε το Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ , αποφάσισε να σβήσει το 30% των όσων περιγράφονταν επειδή ο συγγραφέας ήταν αντικομμουνιστής. Έσβησε επίσης ένα άλλο 20% επειδή ο Σολζενίτσιν δεν ήταν ιστορικός αλλά λογοτέχνης και μπορεί να μην ήταν προσεκτικός με τα στοιχεία που παρέθε- τε. Έμενε, είπε, ένα 50% που ήταν τόσο φρικιαστικό ώστε δεν μπορούσε να χωνευτεί από κανέναν άνθρωπο. Νομίζω πως όχι το 50% αλλά ένα 10% αν πιστεύαμε από τις ατομικές και μαζικές δολοφονίες και εκτελέσεις που διαπράχθηκαν, από τους θανάτους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, τον λιμό, τις εκτοπίσεις, τα βασα- νιστήρια, την καταναγκαστική εργασία και άλλες μορφές μαζικής τρομοκρατίας που έγιναν στο όνομα της πάλης των τάξεων και της δικτατορίας του προλεταριάτου, δεν θα διστάζαμε διόλου να καταδικάσουμε όλα αυτά τα εγκλήματα. Βεβαίως, από μια οικουμενική σκοπιά, δεν έχει ιδιαίτερη ση- μασία αν μια μικρή χώρα, όπως η Ελλάδα, ζει με τους δικούς της μύθους και αυταπάτες. Το ΚΚΕ καθώς και διάφοροι πρώην Κνί- τες μπορεί να επιχαίρουν που λίγη υποστήριξη βρήκε το ψήφισμα στον τόπο μας, αλλά είναι βέβαιο ότι η χαρά τους οφείλεται στο γεγονός ότι είναι ανίκανοι να κοιτάξουν πέρα από τον μικρόκοσμό τους. Για τον υπόλοιπο κόσμο, για τις 46 χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης, ακόμα και για τους περισσότερους απ’ αυτούς που κλείνουν σήμερα το μάτι στο ΚΚΕ, ο κομμουνισμός είναι μια τε- λειωμένη και καταδικασμένη ιστορία. Για τον υπόλοιπο κόσμο η «μνήμη του κακού» του 20ού αιώ-