Διαβάζοντας με το παιδί μου στο σπίτι

ΞΕΚΙΝΑΜΕ… 15 φία. Γραμμούλες οι οποίες θα μπορούσαν να είναι και ζωγραφιές, ενώ η μια γραμμούλα, για κάποιον λόγο που μόνο η δασκάλα, η μαμά και ο μπαμπάς γνωρίζουν, πρέπει να μπει σωστά δίπλα στην άλλη. Όσο δύσκολη τους φαίνεται η νέα αυτή γνώση, άλλο τόσο λίγος είναι ο χρόνος που μπορούν να μείνουν συγκεντρωμένα. Ο εγκέφαλός τους δεν είναι ακόμα αρκετά ώριμος για να μπορούν να παραμένουν συγκεντρωμένα σε μία δραστηριότητα περισσότερο από δεκαπέντε λεπτά της ώρας. Δεν μπορούν να το αλλάξουν αυτό γιατί είναι η φυσιολογία του εγκεφάλου. Θα χρειαστεί να φτάσουν στο γυμνάσιο για να επεκταθεί το διάστημα αυτό στα τριάντα λεπτά και σιγά σιγά να μεγαλώσει. Το να κατανοήσουμε, λοιπόν, το παιδί μας και να μπούμε για λίγο στη θέση του είναι το πρώτο βήμα για να το βοηθήσουμε. Ας αναγνωρίσουμε ότι κάνει κάτι πολύ δύσκολο. Ας το ενθαρρύνουμε συνεχώς να προσπαθεί. Ας του δημιουργήσουμε μία καθημερινότητα στην οποία θα είναι ευτυχισμένο και ήρεμο. 5 Βοηθώντας τον εαυτό μου Το παιδί μας έχει φτάσει στην Α΄ Δημοτικού και ήδη έχουμε καταλάβει πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί.Η καθημερινότητα δεν έχει καμία σχέση με ό,τι βλέπουμε στις διαφημίσεις και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.Σίγουρα δεν γνωρίζουμε πολλές οικογένειες στις οποίες τα παιδιά ξυπνούν χαρούμενα, βουρτσίζουν τα δόντια τους με ένα τεράστιο χαμόγελο, τρώνε το πρωινό τους με όρεξη και οι γονείς χαλαροί τα συνοδεύουν στο σχολείο! Ίσως κάποιες στιγμές να κυλούν κάπως έτσι, αλλά οι περισσότερες ημέρες είναι απαιτητικές, ενώ κάποιες άλλες είναι πιο δύσκολες από αυτό που αντέχουμε. Αναλαμβάνοντας τον σπουδαιότερο ρόλο της ζωής μας, τον γονεϊκό, ίσως κάπου αφήσαμε στην άκρη τον εαυτό μας. Αναλογιζόμενοι ότι τα παιδιά μας είναι συναισθηματικά και πρακτικά εξαρτημένα από εμάς, τους γονείς, εμείς από πού θα αντλήσουμε δύναμη; Αν μία κανάτα είναι άδεια, δεν μπορεί να γε­ μίσει τα φλιτζάνια της. Αν δεν δώσουμε ευκαιρίες στον εαυτό μας να γεμίσει χαρά, χαλάρωση, ξεκούραση, ενήλικες εμπειρίες, δεν θα είμαστε σε θέση να