Δεν θέλαμε να ξέρουμε

«Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ ΚΑΘΟΛΟΥ» 31 μάθετε πολλά». Έτσι, λοιπόν, στα μέσα του 1929 άρχισα να δουλεύω γι’ αυτόν. Για τον δόκτορα Γκόλντμπεργκ. Η περίοδος που ακολούθησε ήταν ήρεμη και ευχάριστη. Τα πρώτα δύο χρόνια ο κύριος Γκόλντμπεργκ έκανε συχνά γιορτές στο σπίτι του. Οι προσκεκλημένοι του ήταν πολύ πλούσιοι. Το σπίτι του, στον έναν όροφο της βίλας, ήταν τεράστιο. Θυμάμαι ένα πάρτι για τα πεντηκοστά γενέθλια της γυναίκας του. Το θέμα του πάρτι ήταν ο Μεσαίωνας, και ο δόκτωρ Γκόλντμπεργκ είχε φροντίσει για τα πάντα. Για την κατασκευή των περιπτέρων χρειάστηκε τον πατέρα μου, ο οποίος τον βοήθησε πολύ. Όταν ήταν όλα έτοιμα, ο δόκτωρ Γκόλντμπεργκ είπε στον πατέρα μου: «Θα χρειαζόμασταν και την κόρη σας, για να κάνει τον βοηθό μπαλωματή». Γνώριζα ήδη πολλούς φίλους και γνω­ στούς του από το τηλέφωνο. Ο πατέρας μου με ρώτησε αν ήθελα και είπα αμέσως ναι. Έτσι, λοιπόν, ντύθηκα βοηθός μπαλωματή. Όλοι οι καλεσμένοι ήταν Εβραίοι φίλοι του σπι­ τιού. Ο δόκτωρ Γκόλντμπεργκ είχε καταπληκτικές ιδέες. Η γιορτή άρχισε αργά το μεσημέρι και κράτησε όλη νύχτα. Έμει­ να μέχρι το πρωί. Φορούσα κοντό παντελονάκι και σακάκι με ένα φτερό, και κουβαλούσα μερικές μπότες στους ώμους. Ήταν υπέροχα. Όσο περνούσε ο καιρός μάθαινα πολλά για τις ασφάλειες. Στη δουλειά αυτή υπάρχει πολλή απάτη. Πάντως, έβγαιναν και πολλά λεφτά. Όχι για μένα όμως. Έπαιρνα πάλι ενενήντα μάρ­ κα, που τότε ήταν ο συνηθισμένος μισθός για τις υπαλλήλους γραφείου, αλλά στη διάρκεια των τεσσάρων χρόνων που έμει­ να σε αυτή τη δουλειά ο μισθός μου αυξανόταν, και τον τελευταίο χρόνο, το 1932, είχα φτάσει τα εκατόν είκοσι μάρκα. Ύστερα, λίγο πριν μπει το 1933, ο δόκτωρ Γκόλντμπεργκ μού μείωσε