Δείτε μας που χορεύουμε

Δ Ε Ι Τ Ε Μ Α Σ Π Ο Υ Χ Ο Ρ Ε Υ Ο Υ Μ Ε 23 κόντευαν να λιποθυμήσουν, όταν ο καυτός ήλιος τα έκανε να παραληρούν. Τους έλεγαν να κλείσουν καλά τη μύτη και το στόμα τους, γιατί το νερό του πηγαδιού μπορούσε να τα αρρωστήσει ή και να τα σκοτώσει ακόμα. ΗΜατίλντ ήταν σαν τα παιδιά και, όπως κι εκείνα, δεν κουραζόταν ποτέ να παρακαλά. Μιλούσε για την περασμένη τους ευ- τυχία, για τις διακοπές τους στη θάλασσα, στο καλυβάκι του Ντράγκαν στη Μεχντία. Ο Ντράγκαν, ορίστε, δεν είχε φτιάξει πισίνα στο σπίτι του στην πόλη; «Γιατί η Κορίν» είπε «να έχει κάτι που δεν έχω εγώ;» Έπεισε τον εαυτό της ότι αυτό το επιχείρημα ήταν που έκανε τον Αμίν να καταθέσει τα όπλα. Το είχε πει με το στυγνό και αυστηρό ύφος ενός μετρ στους εκβιασμούς. Πίστευε ότι το 1967, για μερικούς μήνες, ο σύζυγός της είχε σχέσεις με την Κορίν. Ήταν πεπεισμένη γι’ αυτό, χω- ρίς ωστόσο να έχει βρει ποτέ άλλες ενδείξεις εκτός από μια μυρωδιά στα πουκάμισά του, ένα σημάδι από κραγιόν – εκείνες τις πεζές και αηδιαστικές ενδείξεις που πέφτουν στα χέρια της νοικοκυράς. Όχι, δεν είχε αποδείξεις κι εκεί- νος δεν το ομολόγησε ποτέ, αλλά ήταν ολοφάνερο, λες και έκαιγε ανάμεσα σε αυτούς τους δυο ανθρώπους μια φωτιά που δεν θα διαρκούσε αλλά που εκείνη θα έπρεπε υποχρε- ωτικά να υπομείνει. Η Ματίλντ επιχείρησε μια φορά αδέ- ξια ν’ ανοίξει κουβέντα σχετικά με αυτό στον Ντράγκαν. Ο γιατρός όμως, που ο χρόνος τον είχε κάνει ακόμα πιο καλόβολο και φιλοσοφημένο, έκανε πως δεν καταλάβαινε. Αρνήθηκε να συνταχθεί στο πλευρό της, να περιπέσει σε τέτοιες μικρότητες και να διεξαγάγει, μαζί με τη φλογερή