Bullying: Και όμως νικιέται!

I. ΑΞΙΟΛΌΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΌΤΗΤΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΆΤΩΝ ANTI-BULLYING [ 23 ] Ο σχολικός εκφοβισμός εμφανίζεται όλο και περισσότερο στις σύγχρονες κοινωνίες διεθνώς. 4 Έρευνες έχουν δείξει ότι περίπου το 15% των μαθητών έχουν βιώσει συμπεριφορές εκ- φοβισμού, οι οποίες παρατηρούνται συχνότερα στα σχολεία σε μαθητές ηλικίας 8 έως 15 χρόνων. Όπως προκύπτει από τα διε­ θνή δεδομένα, ένα στα επτά παιδιά έχει εμπλακεί σε κάποια μορφή εκφοβισμού, 5 ενώ τα αντίστοιχα δεδομένα στην Ελλάδα από επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν ότι ένα στα δέκα παιδιά σχολικής ηλικίας έχει εμπλακεί συστηματικά σε πράξεις εκφο- βισμού. 6 4 Clarke, E.A. & Kiselica, M.S. (1997). A systemic counselling approach to the problemof bullying. Elementary School Guidance and Counselling , 31, pp. 310- 325. Cowie, H. & Sharp, S. (eds) (1996). Peer Counselling in School: A Time to Listen. London: David Fulton. Elsea, M. & Smith, P. (1998). The long-term effectiveness of anti-bullying work in primary schools. Educational Research , 40(2), pp. 203-218. Fuller, A. (1998). From Surviving to Thriving: Promoting Mental Health in Young People. Camberwell, Victoria: Australian Council of Education Research Press. Baas, N., De Jong, M.D. & Drossaert, C.H. (2013). Children’s perspectives on cyberbullying: insights based on participatory research. Cyberpsychology Behavior and Social Networking , 16(4), pp. 248-253. 5 Olweus, D. (1991), ό.π. Olweus, D. (1993). Bullying at School: What we Know and What we Do . MA, Blackwell Publishers. Olweus, D. (1994). Bullying at school: Long termoutcomes for the victims and an effective school-based intervention programme. In L.R. Huesmann (ed.), Aggressive Behaviour: Current Perspectives . NewYork: Wiley, pp. 97-130. 6 Δεληγιάννη-Κουϊμτζή, B., Αθανασιάδου, Χ., Κωνσταντίνου, Αι., Παπαθανα- σίου, Μ. &Ψάλτη, Α. (2005). Ταυτότητες φύλου, εθνικές ταυτότητες και σχολική