Θα βοσκήσω το μαύρο

ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΚΆΤΩ ΣΤΟΝ ΚΆΜΠΟ 19 και τον ξεγόφιασε. Τον πήγαν σηκωτό στον Μπαρδανίκα, έναν πρακτικό από την Τσαριτσάνη. Ο άνθρωπος έκανε ό,τι περνού- σε από το χέρι του. Αλλά το κόκαλο δεν έπιασε καλά και έμεινε με κουσούρι. Το δεξί του ποδάρι, όταν περπατούσε, έβγαινε προς τα έξω, κι ενώ δεν ήταν κουτσός έδινε την εντύ- πωση ότι κούτσαινε. Αλλά ουδέν κακόν… Όταν αργότερα πέ- ρασε από περιοδεύον και οι στρατολόγοι τούς βάλαν στη γραμ- μή, είδαν πως περπατούσε με περίεργο τρόπο, μπορεί να το έκανε κι επίτηδες λίγο παραπάνω, και τον απάλλαξαν. Αν και κληρωτός του ’36, γλίτωσε το στρατιωτικό. Ίσως και γι’ αυτό ο Χρήστος Παλέντζας δεν έπαψε ποτέ να αγαπάει τα άλογα. Πάντως, η αλλοσούσουμη περπατησιά τον έκανε δαχτυλο- δειχτούμενο στην αγορά. Μαζί και η κοροϊδία. Αλλά δεν τον ένοιαζε…