Ο βίος και το έργο του Κ. Π. Καβάφη

Από γράµµατα φίλων του, φαίνεται ότι την εποχή αυτή ο Καβάφης δεν ήταν αποκλειστικά οµοφυλόφιλος. «Αφού µάλιστα ως αναγινώσκω, παρακολουθείς και τας µικροτέρας κινή- σεις του πολυθελγήτρου φύλου και πολύ σωστά καθότι άνευ αυτών η ζωή είναι νεκρά» του γράφει ο δόκιµος του πολεµικού ναυτικού, Σπύρος Κοντογιάννης. Πεθαίνει στην Αλεξάνδρεια ο φίλος του Μικές Ράλλης, σε ηλικία 23 ετών. Ηµερολόγιο που κράτησε ο ποιητής (15-29 Σεπτεµβρίου), για την αρρώστια και τις τελευταίες ηµέρες του φίλου του, πρωτοδηµοσιεύτηκε από τον Παπουτσάκη στα Πεζά . Σηµειώνει σχετικά ο Πα- πουτσάκης: «Μα δεν πρόκειται για καθαυτό ηµερολόγιο, αλλά µάλλον για είδος χρονικού των δεκαπέντε ηµερών αγωνίας του ποιητή για το φίλο του, που πέθανε στο άνθος της ηλικίας του, 23 µόλις ετών. Έχω την εντύπωση ότι οι σηµειώσεις αυτές θα γράφτηκαν όλες µαζί, µάλλον από µνήµης, κι όχι µέρα µε την ηµέρα. Το συµπεραίνω από τη συγκινητική φράση της αρχής: “…του αγαπητού και µόνου αληθούς φίλου µου Μικέ Ράλλη”· και από την τελευταία φράση της Τετάρτης, 25ης Σεπτεµβρίου (δηλαδή έξι µέρες πριν πεθάνει ο Ράλ- λης): “Ήτο η τελευταία φορά όπου τον είδα ζωντανό”.» 1 0 Ν ο ε µ β ρ ί ο υ : Κατά το µνηµόσυνο του Μικέ Ράλλη, ο Κωνσταντίνος Παπαζής, διευθυντής του «Λυκείου Ερµής», απαγγέλλει εκτενές, έµµετρο «Ελεγείον», που θα εκδοθεί και αυτοτελώς την ίδια χρονιά στην Αλεξάνδρεια. 1 7 Μ α ρ τ ί ο υ : Πεθαίνει ξαφνικά ο αδελφός του, Πέτρος-Ιωάννης, 40 χρονών, άγαµος. Oι εφηµερίδες της Αλεξάνδρειας Τηλέγραφος και Egyptian Gazette περιγράφουν λεπτοµερώς την κηδεία του. O Τσίρκας πιθανολογεί ότι η ανυπόγραφη περιγραφή του Τηλέγραφου είναι γραµµένη από τον ίδιο τον ποιητή. Αντίθετη άποψη διατύπωσε ο Βαγγέλης Καραγιάννης. Θάνατος στο Λονδίνο του Γεωργίου Καβάφη, θείου του ποιητή, συνεταίρου άλλοτε του πατέρα του. «Ήταν άνθρωπος µε µεγάλη παιδεία· ήταν βέβαια ο σοφώτερος από τους συγχρόνους του Γραικούς εµπόρους της Λόνδρας […]. Ήταν φίλος του Kαΐρη […]. Για τον Kοραή είχε πολλήν υπόληψι» θα σηµειώσει ο ποιητής στη Γενεαλογία . Εκτενέστερη περι- γραφή του επιχειρεί ο Καβάφης στο Memorandum : «O Γεώργιος εγνώριζε άψογα την γαλ- λική, την ιταλική, την λατινική και την αγγλική γλώσσα, τα δε νεοελληνικά του ήσαν έξοχα […] O συγγραφεύς [=ο ίδιος ο Καβάφης] δεν µπόρεσε να καταλάβει ποτέ γιατί ο Γεώργι- ος δεν έγραψε βιβλία. Απ’ ό,τι είχε ακουστά περί αυτού, δεν υστερούσε διόλου ως προς την πνευµατική δύναµη, ήταν ευρυµαθέστατος και οπωσδήποτε χειριζόταν την ελληνικήν µε περισσότερη κοµψότητα και σφρίγος, παρά ο Λέων Μελάς, λόγου χάριν, ο γαµβρός του, που την εποχή εκείνη ήταν ένας από τους διαπρεπείς ανθρώπους των γραµµάτων της νεοτέρας Ελλάδος […] Ήταν υψηλός, όχι ωραίος, αλλά µε όψη συµπαθητική και έκ- φραση που µαρτυρούσε σηµαντική ευφυΐα.» 10 Απριλίου: Στο αλεξανδρινό περ. Rivista Quindicinale di Scienza, Lettere e Arti , όπου δηµοσιεύονται κείµενα σε ιταλική, αγγλική και γαλλική γλώσσα, δηµοσιεύεται το καβαφικό πεζό «Give Back the Elgin Marbles», µε αφορµή τις απόψεις του Frederic Harrison περί επιστροφής στην Ελλάδα των Ελγινείων µαρµάρων, άποψη την οποία αντέ- [ 28 ] 1888-1891 1889 1891 Γεώργιος Kαβάφης, θείος του ποιητή ( Aρχείο Kαβάφη ) 1888