Ο βίος και το έργο του Κ. Π. Καβάφη

Γράφει τα ποιήµατα «Όταν, φίλοι µου, αγαπούσα…» και «Το Νιχώρι». O τίτλος του δεύτερου ποιήµατος αναφέρεται στο άλλοτε ελληνικό εξοχικό προάστιο στην ευρωπαϊκή όχθη του Βοσπόρου, όπου ο παππούς του, Γεωργάκης Φωτιάδης, είχε έπαυλη, στην οποία ο ποιητής διέµεινε οικογενειακώς από τις αρχές του 1883 ως τον Oκτώβριο του 1885. Τον Oκτώβριο επιστρέφουν µε τη µητέρα του και τ’ αδέλφια του, Αλέξανδρο και Παύ- λο, στην Αλεξάνδρεια. Τότε ο ποιητής «εγύρισε» στην ελληνική υπηκοότητα, εγκαταλείπο- ντας την αγγλική προστασία που είχε αποκτήσει ο πατέρας του ( Σχεδίασµα ). Μέχρι το 1892, που πιάνει δουλειά στις Αρδεύσεις, οι πληροφορίες που έχουµε για τη ζωή του Καβάφη στην Αλεξάνδρεια είναι ελλιπείς και ασαφείς. Φαίνεται να υποαπαχολείται σε διάφορες ερ- γασίες (στην αρχή ως δηµοσιογράφος, ύστερα ως µεσίτης, κοντά στον αδελφό του, Αρι- στείδη, µετά στο Χρηµατιστήριο Βάµβακος και ως το 1889 ως άµισθος υπάλληλος στο Γρα- φείο Αρδεύσεων όπου, εν συνεχεία, µονιµοποιήθηκε). Πιθανότατα το 1885 ή το 1886 γράφει το πεζό «Μία νυξ στο Καλιντέρι», που θα πα- ραµείνει ανέκδοτο µέχρι το 1963. Έχει δηµοσιογραφική ταυτότητα ως απεσπασµένος στην εφ. Τηλέγραφος , και επιδίδεται συστηµατικότερα από πριν στη συγγραφή ποιηµάτων και πεζών. 3 Ι α ν ο υ α ρ ί ο υ : Στην εφ. Κωνσταντινούπολις δηµοσιεύεται το πεζό «Το Κοράλλιον υπό µυθολογικήν έποψιν». Είναι το πρώτο κείµενό του που βλέπει το φως της δηµοσιότη- τας. Υπογραφή: Κωνστ. Φ. Καβάφης. Τα πάσης φύσεως κείµενά του που δηµοσιεύονται κατά την επόµενη δεκαετία υπογράφονται µε ποικίλες παραλλαγές του ονοµατεπωνύµου του. Το αρχικό του πατρωνύµου του (Π) εµφανίζεται για πρώτη φορά το 1899 και η τελική του υπογραφή (Κ. Π. Καβάφης) οριστικοποιείται το 1904. Το ενδιάµεσο «Φ» στις αρχικές υπογραφές του δηλώνει, κατά την κρατούσα άποψη, το επίθετο του παππού του, Γ. Φωτιά- δη. Παρ’ όλα αυτά, ο Βαγγέλης Καραγιάννης έχει υποστηρίξει ότι ο ποιητής είχε δύο µικρά ονόµατα, Κωνσταντίνος και Φώτιος, σύµφωνα µε όσα του είχε δηλώσει η Χαρίκλεια Βαλιέρι, ανιψιά του Καβάφη. Πάντως, το πιστοποιητικό γεννήσεως του ποιητή αναγράφει µόνο το Κωνσταντίνος ως µικρό όνοµα. «Το γεγονός ότι το δεύτερο όνοµα δεν αναφέρεται στο βα- πτιστικό του» επιµένει η Βαλιέρι «δεν σηµαίνει τίποτα. Και σε µένα, το δεύτερό µου όνοµα Θεοδώρα, δεν αναφερόταν στο βαπτιστικό µου.» 1 2 Φ ε β ρ ο υ α ρ ί ο υ : Συνθέτει το ποίηµα «Έπος καρδίας», το οποίο φέρει ιδιόχειρη χρονολόγηση: «Πρωΐα 12 Φεβρουαρίου 1886». 1 5 / 2 7 Μ α ρ τ ί ο υ : Στον Έσπερο της Λειψίας δηµοσιεύεται το πρώτο του ποίηµα, το «Βακχικόν». «O τίτλος του ποιήµατος είναι πιθανότατα συνειδητή αναφορά στον φαναριώτη ποιητή των Βακχικών Αθανάσιο Χριστόπουλο, ο οποίος ασφαλώς ενέπνευσε στον Καβάφη ένα πεζογράφηµα µε τίτλο “Το βουνό”, καθώς και ένα ποίηµα µε τίτλο “Αθανάσιος Χριστό- πουλος” – το κείµενό του δεν σώθηκε.» (Aποκηρυγµένα) . 5 Α π ρ ι λ ί ο υ : Στην εφ. Κωνσταντινούπολις θα δει το φως της δηµοσιότητας το πεζό του «Oι απάνθρωποι φίλοι των ζώων», που θα αναδηµοσιευτεί στην Oµόνοια της Αλεξάν- δρειας (21 Απριλίου / 3 Μαΐου). [ 26 ] 1885-1886 1886 1885