Για μια χούφτα βινύλια (Pocket)

[ 14 ] τη. Άλλωστε, το σπίτι βρισκόταν λίγα τετράγωνα πιο ψηλά από το μαγαζί, στην αρχή της οδού Δαφνομήλη. Τι θα πάθαινε; Εδώ είχε φάει τη βροχή με το κουτάλι στο Λονδίνο και δεν είχε πάθει τίποτα. Ξεκίνησε να διανύσει τρέχοντας τη μικρή απόσταση, αλλά, μέχρι να φτάσει στο δισκάδικο, είχε γίνει μούσκεμα. Πήρε μια πετσέτα από τη μικρή τουαλέτα και σκούπισε τα καστανά μαλλιά της, που μόλις την προηγούμενη βδομάδα τα είχε κόψει πολύ κοντά. Τα χο- ντρά μαύρα Doc Martens της είχαν αντέξει στις νεροποντές του Λονδίνου, δεν τα πτοούσαν οι αθηναϊκές μπόρες. Το μπλουτζίν της όμως ήταν μούσκεμα από τα γόνατα και κάτω, εκεί όπου τη χτυ- πούσε κάθετα η βροχή. Τυλίχτηκε σφιχτά στην γκρίζα μάλλινη ζα- κέτα της και ξεκίνησε την πρωινή ρουτίνα του μαγαζιού. Άναψε τα φώτα και το καλοριφέρ, πάτησε το on στον ενισχυτή και στο CD player, και πήγε στο μικρό δωματιάκι στο βάθος, όπου υπήρχε βραστήρας, καφετιέρα και όλα τα απαραίτητα για να φτιάξει κανείς τσάι και καφέ. Καθώς περίμενε το νερό να βράσει, κοιτάχτηκε στον καθρέφτη απέναντί της κι έστρωσε λίγο τα μαλλιά της. Ποια ήταν αυτή η άχρωμη καστανή κοπέλα με τα κοντά μαλλιά και τα γαλανά μάτια που την κοιτούσε μουτρωμένη; Δεν της άρεσε το πρόσωπό της, την τρόμαζε και της φαινόταν τελείως ξένο και ανεξιχνίαστο. Έριξε νερό σε μια μεγάλη κόκκινη κούπα κι ένα φακελάκι μαύρο τσάι και, περιμένοντας να γίνει, κοίταξε το κινητό της για να δει ποιος την έπαιρνε προηγουμένως. Κλήση εκτός δικτύου. Κάποιος είχε δοκι- μάσει να της τηλεφωνήσει από το εξωτερικό. Ποιος να την είχε θυ- μηθεί άραγε; Λες…; Με την κόκκινη κούπα στο χέρι, πήγε στη βιτρίνα και άρχισε να χαζεύει τη βροχή, που συνέχιζε να πέφτει με δύναμη. Τέτοια ώρα