Αθήνα 1204-1456: Τα άγνωστα χρόνια

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ 17 παράνομους έρωτες και φιλόδοξους άνδρες που δεν δίστασαν να κάνουν το παν για την εξουσία. Συνήθως, τέτοιες ιστορίες αφηγούνται ευφάντα- στοι σεναριογράφοι επιτυχημένων κινηματογραφικών παραγωγών, αλλά εν προκειμένω αφορούν υπαρκτά πρόσωπα που έζησαν στην Αθή- να και διεκδίκησαν τον θρόνο της πόλης. Η αξία των παραπάνω πρωτογενών πηγών είναι αναμφισβήτητα μεγάλη, ωστόσο η μη εξακρίβωσή τους με αρχαιολογικά τεκμήρια ή η μη διασταύρωσή τους με πρόσφατες μελέτες δημιουργεί ιστορικά κενά και αμφίβολα συμπεράσματα. Έτσι, λοιπόν, κατά το β ΄ μισό του 20ού αιώνα και ιδίως τις τελευταίες δεκαετίες του έλαβαν χώρα διάφορα συμπόσια και συνέδρια, καθώς διενεργήθηκαν έρευνες με θεματολογία όχι τη Φραγκοκρατία στην Αθήνα, αλλά με έμμεσες αναφορές σε αυτήν. Ενδεικτικά, αναφέρεται η μελέτη της ακαδημαϊκού Αγγελικής Λαΐου (1941-2008) με το υπό τον τίτλο έργο της Constantinople and the Latins: The Foreign Policy of Andronicus II, 1282-1328 (Harvard University Press, 1972), η οποία έθιξε, μεταξύ άλλων, την εγκυρότητα ή μη των μεσαιω­ νικών Χρονικών. Επίσης, αρκετοί βυζαντινολόγοι και αρχαιολόγοι των αρχών του 20ού αιώνα έριζαν για πολεοδομικά και οικοδομικά θέματα της μεσαιωνικής και της μεταβυζαντινής Αθήνας, ώσπου τα περισσότε- ρα εξ αυτών διευθετήθηκαν με τα νέα αρχαιολογικά πορίσματα, όπως δημοσιεύτηκαν σε σχετικά έντυπα (π.χ. Δελτίο της Χριστιανικής Αρχαιο- λογικής Εταιρείας , αρ. 14, 1987-88, περίοδος Δ ΄ , Πρακτικά A ΄ Πανελλη- νίου Συμποσίου Γενεαλογικής και Εραλδικής Επιστήμης , 1992 κ.ά.). Η αγάπη του γράφοντος για την Αθήνα ως γνήσιου τέκνου αυτής και η προτίμησή του για την ανάδειξη λιγότερο δημοφιλών πτυχών της Ιστορίας είχε ως αποτέλεσμα τη συγγραφή της παρούσας μελέτης. Σε προσωπικό επίπεδο, η έναρξή της συνέπεσε με μία τραγική οικογενεια­ κή περιπέτεια και επιστημονικά έληξε σχεδόν δέκα χρόνια αργότερα. Κλείνοντας, αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω τις θερμές μου ευχα- ριστίες στον λόγιο, εκδότη, συνεργάτη και φίλο κ. Διονύσιο Μουσμού- τη, ο οποίος με τις πράξεις και τα λόγια του με ενθάρρυνε στην ολο- κλήρωση του εν λόγω έργου. Παρομοίως, τα ίδια συναισθήματα τρέφω και για τον επικεφαλής του εκδοτικού οίκου Μεταίχμιο κ. Επαμεινών- δα Παπαγεωργίου μαζί με την αρμόδια συνεργάτιδά του κα Ειρήνη