Ατελείωτος δρόμος

«Εγώ πρέπει να παρουσίαζα ένα φρικτό θέαμα, με μακριά, μπερδεμένα, κολλημένα από τη σκόνη μαλλιά, που είχαν γίνει σαν άχυρα από τον ήλιο, και πρόσωπο μαυρισμένο σαν ξύλο καρυδιάς. Τσαλακωμένα ρούχα, ένα σακίδιο και ένα ουγγαρέζικο μπαστούνι για το περπάτημα. Επίσης –κοκκινίζω από ντροπή τώρα που το γράφω, αλλά είμαι υποχρεωμένος, αν θέλω να είμαι ειλικρινής– μια πλεκτή ζώνη, βυσσινί με κίτρινο, που είχα αγοράσει στην Τρανσυλβανία, ένα μαχαίρι με ατσάλινη λαβή και ένα καφέ καλπάκι από το παζάρι της Μπερκοβίτσα». Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ στο Μοναστήρι της Ρίλα, Βουλγαρία, φθινόπωρο 1934.