Ασημένια φτερά

C A M I L L A L A C K B E R G 16 σε μια πολυθρόνα από μπαμπού. Η Ίνγκριντ συνέχισε να κοιτά­ ζει τη Ζιλιέν, ενώ όλο το κορμί της μαρτυρούσε ένταση. «Πρέπει να φύγεις ξανά;» ρώτησε, χωρίς να πάρει το βλέμμα της από το εγγόνι της. «Η επέκταση στις ΗΠΑ πλησιάζει με άλματα και έχουμε πολλή δουλειά με την έκδοση νέων μετοχών. Αν καταφέρω να εξασφαλί­ σω την εξαγορά στη Ρώμη, η εταιρεία αυτή θα γίνει μια πολύτιμη προσθήκη στη Revenge. Ο Τζοβάνι, ο ιδιοκτήτης, θέλει να πουλήσει, απλώς πρέπει να τον κάνω να συνειδητοποιήσει ότι η τιμή μου είναι η καλύτερη προσφορά που μπορεί να του δώσει κάποιος. Αλλά όπως όλοι οι άντρες υπερεκτιμά κατάφωρα την αξία του». Η μητέρα της κοιτούσε με ανησυχία μια τη Φέι και μια τη Ζιλιέν. «Δεν καταλαβαίνω γιατί δουλεύεις τόσο πολύ. Έχεις ακόμη το δέκα τοις εκατό της Revenge και δεν χρειάζεται να σηκώσεις ποτέ ξανά ούτε το μικρό σου δαχτυλάκι με αυτά που έβγαλες από τις μετοχές σου». Η Φέι ανασήκωσε τους ώμους και ήπιε τις τελευταίες γουλιές από τον εσπρέσο της. «Ένα κομμάτι μου ευχαρίστως θα ήθελε να μείνει εδώ μαζί σας. Αλλά με ξέρεις τώρα. Θα πέθαινα από βαρεμάρα έπειτα από μια βδομάδα. Και ασχέτως από το τι ποσοστά έχω, η Revenge είναι το παιδί μου. Και είμαι ακόμη πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου. Επιπλέον νιώθω υπεύθυνη για όλες αυτές τις γυναί­ κες που μπήκαν μέσα κι έριξαν τα λεφτά τους για ν’ αποκτήσουν μετοχές στη Revenge. Ουσιαστικά πήραν ένα ρίσκο μ’ εμένα, με την εταιρεία, την οποία θέλω να συνεχίσω να διαχειρίζομαι. Και μια και το ’φερε η κουβέντα, σκέφτομαι σοβαρά ν’ αγοράσω ξανά ένα μεγάλο μέρος των μετοχών, αν θελήσουν κάποιες να πουλήσουν. Όπως και να ’χει, θα είναι μια καλή έξοδος γι’ αυτές».