Από τη σφαγή της Χίου στην έξοδο του Μεσολογγίου

ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ 44 μησή τους για τις ενδεχόμενες συνέπειες των ενερ- γειών τους. Βεβαίως, συνυπολογίζεται και το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του χιακού πληθυσμού ήταν απροετοίμαστο για τη διεκδίκηση της ανεξαρτησίας του εκείνη τη χρονική στιγμή και βεβαίως άοπλο. Πάντως, αυτές οι σκέψεις δεν αναιρούν τις ουσιαστικότερες ευθύνες της νεοσυσταθείσας κεντρικής διοίκησης του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου, η οποία δεν αντιλήφθη- κε εξαρχής τον κίνδυνο για τη Χίο και δεν απέστειλε εγκαίρως ναυτική βοήθεια. Χωρίς αμφιβολία, η αδυ- ναμία της κυβέρνησης να καθορίσει τα πολεμικά της σχέδια, η έλλειψη χρημάτων, οι έριδες για την πρωτο- καθεδρία μεταξύ των καπετάνιων της Ύδρας, των Σπε- τσών και των Ψαρών, καθώς και η βραδύτητα με την οποία κινήθηκαν τα διαθέσιμα, ύστερα από την επι- στροφή τους από το Ιόνιο, ελληνικά πλοία συνετέλεσαν στην αποτυχία της Επανάστασης στη Χίο. 41 Παρά ταύτα, ο ελληνικός στόλος, αποτελούμενος από 58 καράβια με κανόνια μικρού βεληνεκούς, υπό τον Ανδρέα Μιαούλη, εμφανίστηκε στις 30 Απριλίου μπροστά στη Χίο, αφού τις τελευταίες ημέρες παρέπλεε τις ακτές και διέσωζε φυγάδες από το νησί. 42 Με βάση τα Ψαρά, για έναν περίπου μήνα τα ελληνικά πλοία παρακολουθούσαν τις κινήσεις των Οθωμανών ή και, ενίοτε, παρενοχλούσαν τον οθωμανικό στόλο ο οποίος βρισκόταν στο στενό Χίου και Τσεσμέ. Εντός του Μαΐου