Από ήλιο σε ήλιο: Αποσπερίτης

32 Μ Α Ι Ρ Η Κ Ο Ν Τ Ζ Ο Γ Λ Ο Υ ρημάζουν οι στοές και να σκουριάζουν τα εργαλεία ακόμα κι αυτό το λίγο που θα κέρδιζαν ήταν κάτι. Έπεσαν οι υπογραφές με τρεμάμενα χέρια και πένες βουτηγμένες σε μαύρο μελάνι, παραλίγο να μουτζουρωθεί το χαρτί από το ιδρωμένο, αν και παγωμένο χέρι, του νέου εταίρου. Έπιασαν δουλειά τα στυπόχαρτα, κουνήθηκε το συμβόλαιο πέρα δώθε στον αέρα για να εξαφανιστεί και η παραμικρή υγρασία. Στο τέλος τα κατάφεραν. Χαιρετάει χτυπώντας τα τακούνια του στο πάτωμα σαν στρατιωτικός. Βγαίνει στον καθαρό αέρα και η συνταρα­ κτική εικόνα του αττικού τοπίου που χρυσίζει στο ηλιοβα­ σίλεμα δεν καταφέρνει να τον ηρεμήσει. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. «Σύντομα αναχωρώ για τη Σέριφο. Όλα βαίνουν καλώς. Υπογραφή: Εμίλ Γκρόμαν» τηλεγραφεί στη σύζυγό του. Tα λόγια τους ακόμα και από κοντά είναι «τηλεγραφικά» . Απομακρύνεται με μεγάλα βή­ ματα. Βιάζεται να κυριεύσει νησί και ανθρώπους … … Άνθρωποι και νησί είχαν κυριευτεί από τον Πολυδέκτη. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Σέριφος ήταν τόπος που ’μοιαζε με παράδεισο.