Από ήλιο σε ήλιο: Αποσπερίτης

29 A ΠΟ Η Λ Ι Ο Σ Ε Η Λ Ι Ο : Α ΠΟ Σ Π Ε Ρ Ι Τ Η Σ τια, * κόστος υψηλό που το γλίτωνε και, όταν θα ήταν έτοι­ μος, εύκολα θα μπορούσε να στείλει ανθρώπους μέσα στις στοές για να αρχίσουν να σκάβουν. Ο μικρός πληθυσμός του νησιού και το ότι όλοι είχαν τις αγροτικές και κτηνοτροφικές τους ασχολίες σίγουρα θα δημιουργούσε πρόβλημα αργότερα, όχι όμως τώρα. Όσοι θα απασχολούσε στην αρχή θα ήταν ανειδίκευτοι. Άρα θα τους πλήρωνε το ελάχιστο. Αργότερα θα ’πρεπε να αναζη­ τήσει και από αλλού εργάτες, τον διαβεβαίωναν όμως πως θα ήταν εύκολο. Στο μεταξύ οι παλιοί θα είχαν μάθει, αλλά δεν θα μπο­ ρούσαν να αυξήσουν και πολύ τις απαιτήσεις τους, από το ένα δεν μπορείς εύκολα να φτάσεις στο δέκα. Δυο και πολύ θα τους ήταν. Θα τα κατάφερνε. Αρκεί να μη βρισκόταν κάποιος άλλος, πιο πρόθυμος από τον ίδιο –ή πιο απελπι­ σμένος– και του έπαιρνε τα μεταλλεία μέσα από τα χέρια. Αποφασισμένος όμως να τα παίξει όλα για όλα, σαν τελευταίο διαπραγματευτικό χαρτί, προσποιήθηκε για λίγο ακόμη τον διστακτικό. Να το σκεφτεί… Και εκ του περισ­ σού άκουσε να του λένε πως θα τον βοηθούσαν στα πάντα, για αυτό να μην είχε καμιά ανησυχία, γνώριζε δα τι άνθρω­ ποι ήταν! Είχε χαμογελάσει ευγενικά. Μα γι’ αυτό ακριβώς είχε λίγους ακόμη ενδοιασμούς. Γιατί γνώριζε… Προσποιήθηκε τον ευγνώμονα. * * * * Πηγάδια.