Από ήλιο σε ήλιο: Αποσπερίτης

27 A ΠΟ Η Λ Ι Ο Σ Ε Η Λ Ι Ο : Α ΠΟ Σ Π Ε Ρ Ι Τ Η Σ ετήσιο μίσθωμα ήταν μικρό και θα καταβαλλόταν σε δόσεις. Άλλωστε πρόσφατα η εταιρεία είχε συνάψει μεγάλο δάνειο που της απαγόρευε για τρία χρόνια να έχει δραστηριότητα στη Σέριφο και δίνοντάς του την εκμετάλλευση θα εισέ­ πρατταν έστω το μίσθωμα. Στα τρία αυτά χρόνια εκείνος, ενώ θα πλήρωνε ψίχουλα, θα μπορούσε να κάνει επισκέψι­ μες τις στοές που βρίσκονταν σε οικτρή κατάσταση, θα απασχολούσε ανειδίκευτους και άρα κακοπληρωμένους εργάτες, και προσωρινά δεν θα χρειαζόταν να επενδύσει σε κατασκευή δικτύου με σιδηροτροχιές, μηχανοστάσια, ράμπες και σκάλες φόρτωσης. Τέλος, επειδή όλοι οι προη­ γούμενοι εργολάβοι δεν είχαν καταφέρει τίποτα και πί­ στευαν πως ούτε κι εκείνος θα τα κατάφερνε –το ένιωθε– ήταν σίγουρος πως δεν θα τον επιτηρούσαν στενά. Έτσι θα λειτουργούσε με χαμηλά μέσα προστασίας και δεν θα τηρούσε ό,τι οριζόταν για τις συνθήκες εργασίας και αμοι­ βής των εργατών. Η Σέριφος ήταν μακριά και εγκαταλειμ­ μένη από το κράτος. Για αυτό ήταν σίγουρος πως θα μπο­ ρούσε να κρύβει μέρος των εσόδων όταν θα προέκυπταν. Ο επίδοξος επιχειρηματίας είχε όπως βλέπουμε πλήρη επίγνωση των αρνητικών και των θετικών σημείων του διαβήματος. Το μεταφορικό κόστος θα ήταν πολύ υψηλό κι αυτό ήταν το ισχυρό του επιχείρημα όσο διαπραγματευό­ ταν μαζί τους. Αλλά το ημερομίσθιο θα ήταν τρεις, μπορεί και τέσσερις φορές χαμηλότερο από οπουδήποτε αλλού. Άσε που οι εργάτες στα μεταλλεία της Σερίφου δεν ήταν οργανωμένοι σε Σωματείο, επομένως δεν υπήρχε κανείς εκεί για να προστατεύσει τα συμφέροντά τους. Δύσκολα θα