Απώλεια - Πένθος - Κατάθλιψη: Πάθος και λύτρωση

ΑΠΩΛΕΙΑ – ΠΕΝΘΟΣ – ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ [ 34 ] του πρώτου και αδελφού του δεύτερου. Οθάνατος […] οφείλε- ται σε παθολογικά αίτια, αλλά είναι άγνωστο το πότε επήλθε. Το πτώμα πάντως βρισκόταν σε προχωρημένη σήψη. […] κάτοικοι της γειτονιάς δήλωσαν ότι τον άνδρα που βρέθηκε νεκρός είχαν να τον δουν περισσότερα από 20 χρόνια. Αντίθετα, έβλεπαν συ- χνά τον αδερφό του, ο οποίος ήταν κι εκείνος που έκανε τα ψώ- νια του σπιτιού, αλλά και τις δουλειές». 2. Καλός αποχαιρετισμός Δεύτερος δρόμος: Μέσα από πόνο και εσωτερικές συγκρούσεις, η απώλεια πιστοποιείται , αναγνωρίζεται, γίνεται αποδεκτή και εγγράφεται στα κατάστιχα της ψυχής, θέτοντας σε κίνηση τη διαδικασία του καλού αποχαιρετισμού – δηλαδή το έργο του πένθους . Ο κόσμος μου αλλάζει επώδυνα, αλλά τελικά η ζωή συνεχίζεται και ξαναβρίσκει ορμή και νόημα στον αναμορφω- μένο κόσμο – τον κόσμο δίχως εκείνο που αναγνωρίζω ότι χάθηκε. Μια εξαιρετική κινηματογραφική απόδοση του θέματος βρίσκουμε στην ταινία του Νάνι Μορέτι «Το δωμάτιο του γιου μου» (Χρυσός Φοίνικας, Φεστιβάλ Καννών 2001). Ο απροσδό- κητος θάνατος του γιου βυθίζει την οικογένεια στους λαβυρίν- θους του πένθους, με δραματικές επιπτώσεις για τον καθένα και για όλους. Ωστόσο, μέσα από επώδυνες συγκρούσεις και περιπέτειες ψυχών και σχέσεων, στο τέλος ο καλός αποχαιρε- τισμός ολοκληρώνεται και η ζωή εν αληθεία ξαναπαίρνει το πηδάλιο του βίου των ηρώων.