Απόδραση από το ηφαίστειο (Ημερολόγιο εξερεύνησης)

7 Η Κούκι ξεροβήχει. «Και ο μοχλός τι κάνει;» Έχει δίκιο, υπάρχει ένας μοχλός! Τον γυρίζω και αμέσως αναπηδάμε και οι δύο τρομαγμένοι: από πάνω μας η οροφή φωτίζεται. Είναι γεμάτη αμέτρητες μικρές κουκκίδες που αστράφτουν σαν… «Έναστρος ουρανός!» ψιθυρίζει με δέος η Κούκι. Είναι σαν να κοιτάμε τον ουρανό μια νύχτα ξάστερη. Θέαμα εντυπωσιακό και πανέμορφο. «Δες την οθονούλα». ΗΚούκι στρέφει τον φακό προς το μηχάνημα. «Φωτίζεται κι αυτή!» Και πράγματι, στην οθόνη διακρίνεται ένα αδύναμο φως, ή μάλλον τρία φωτεινά σημεία. Προς μεγάλη μου απογοήτευση, όμως, δε βλέπω κάποιο μήνυμα. Υπάρ- χουν μόνο οι τρεις φωτεινές επιφάνειες. «Μήπως πρόκειται για ακόμα έναν γρίφο;» αναρω- τιέμαι νευρικά. «Έτσι νομίζω!» αναφωνεί με ενθουσιασμό η Κούκι. «Αλλά πώς θα μας βοηθήσει ο έναστρος ουρανός να βρούμε τα τρία νούμερα του συνδυασμού;» «Ορίστε; Πού ξέρεις ότι χρειαζόμαστε έναν συνδυα­ σμό από νούμερα;» Με κοιτάζει συνοφρυωμένη. «Γιατί το πληκτρολόγιο δεν έχει γράμματα, αλλά μόνο αριθμούς, ουφάκι μου!» Παρατηρεί την οροφή με θαυμασμό. «Σαν να κοιτάς τον νυχτερινό ουρανό». «Μόνο που δεν είμαστε στο ύπαιθρο» λέω «αλλά εγκλωβισμένοι σε μια κατασκότεινη σπηλιά».