Απατεώνες στο προαύλιο (Τα μυστήρια της Πένι Πέπερ)

22 ΟΧΙ ΚΙΝΗΤΑ! ΕΔΩ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΕ ΧΕΖΟΥΜΕ! ΜΑΘΗΜΑ. ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΜΕ! ΕΛΑ ΤΩΡΑ! φώναξε αμέσως το μαγνητόφωνό μου. Είμαι σχεδόν πεπεισμένη ότι η καινούρια μας δασκάλα Γυμναστικής δεν το εκτίμησε ιδιαίτερα… Γιατί τότε η κυρία Μίλντε εξερράγη . Πρώτα μου την είπε και μετά μούγκρισε συνέστησε στην Ίντα να αφήσει επιτέλους το κινητό της στα αποδυτήρια, γιατί τώρα ήταν η ώρα για ΦΙΤΝΕΣ ΤΕΣΤ . Η κυρία δε διέθετε ούτε ίχνος χιούμορ. Η Φλώρα την αποκάλεσε χαμηλόφωνα «κυρία Υστερία» κι εμείς χαχανίσαμε, αλλά η Ίντα εξακολουθούσε να είναι στεναχωρημένη και ξεκίνησε βα- ριεστημένα για τα αποδυτήρια. Όλοι παρακολουθούσαν τη σκηνή. Μερικοί γέλασαν (η διπλανή τάξη, τα κακιασμένα αγόρια της Β΄ Γυμνασίου και τέ- τοια) . Από εκείνη τη στιγμή άρχισε ο κατήφορος .