Απατεώνες στο προαύλιο (Τα μυστήρια της Πένι Πέπερ)

18 ΑΛΛΑ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΔΕΝ ΕΛΕΓΕ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ! ΘΑ ΣΕ ΦΑΜΕ! ΣΤΑΚΑ, ΒΛΑΚΑ! μούγκρισε το μαγνητόφωνό μου πολύ δυνατά. Είπε ότι η μικρή της αδελφή μπορεί να της κόψει και τα νύχια των ποδιών της με το κλαδευτήρι, φτάνει επιτέλους να ξυπνήσει από αυτό τον ΕΦΙΑΛΤΗ . Γιατί τότε ακούστηκε μια φωνή: «Στοιχηθείτε!» . Ήταν η καινούρια μας δασκάλα της Γυμναστικής! Δεν ακούστηκε και ιδιαίτερα χαλαρή. Το αντίθετο μάλιστα. Κι ενώ όλοι μας απλώς σκοντάφταμε εδώ κι εκεί τελείως μπερδεμένοι, γιατί δεν ξέραμε πώς να στοιχηθούμε και ποιος ήταν ψηλότερος από ποιον (από πού να το ξέραμε άλλωστε;) , σφύριξε με τη σφυρίχτρα της και φώναξε: Α Ν Τ Ε Π Α Μ Ε ! ! Τ Σ Α Κ Α Τ Σ Α Κ Α ! Ποπό! Το χαζόπραμα. Είχα ξεχάσει εντελώς ότι ήταν ακόμη μέσα στην τσέπη μου.